ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΠΡΟΕΔΡΕ ΜΙΛΤΙΑΔΗ ΕΒΕΡΤ

Αποχαιρετούμε με θλίψη τον πρόεδρο Μιλτιάδη Έβερτ. Τον πολιτικό που τίμησε την παράταξη και επέδειξε κομματική πειθαρχία και αφοσίωση μέχρι την τελευταία στιγμή. Είχε, ξέρετε, πολλούς φίλους αλλά και εσωκομματικούς αντιπάλους στη Ν.Δ. Όλοι όμως, όχι τώρα που έφυγε αλλά πάντα, αναγνώριζαν την ευθύτητα, το δυναμισμό του, την πολιτική του ορμητικότητα και το ισχυρό θυμικό του. Ήταν ο «μπουλντόζας» της παράταξης και γενικότερα της πολιτικής ζωής. Και ήταν ο πετυχημένος δήμαρχος Αθηναίων που έκανε πραγματικότητα την ελεύθερη ραδιοφωνία στον τόπο.

Ως πρόεδρος της ΝΔ άφησε τη δική του σφραγίδα στο νεοκλασικό στην οδό Ρηγίλλης 18. Εκεί που χτυπούσε η καρδιά της ΝΔ από την ίδρυσή της το 1974 έως πρόσφατα που αποφασίστηκε να γίνει αυτή η μετακόμιση στο σύγχρονο μεν αλλά αδιάφορο και  ψυχρό κτίριο της Συγγρού...

Ο Μιλτιάδης Έβερτ σεβάστηκε και την ιστορία, και τα σύμβολα και τις ιδέες της παράταξης. Δίδαξε πολιτικό πολιτισμό και αντιμετώπισε τους εσωκομματικούς του αντιπάλους με αξιοπρέπεια. Τρανή απόδειξη η πορεία προς το συνέδριο του ’97 όπου παρέδωσε τη σκυτάλη της ηγεσίας στον μακροβιότερο μέχρι σήμερα πρόεδρο του κόμματος Κώστα Καραμανλή αλλά και οι συχνές επαφές που εξακολούθησε να έχει μαζί του κυριολεκτικά μέχρι να αφήσει την τελευταία του πνοή.

Σήμερα, ακόμα και εκείνοι που το ’93 έλεγαν ότι «παγιδεύτηκαν» από τον Μιλτιάδη Έβερτ και ξεστομούσαν τότε μόνο ύβρεις εναντίον του, παριστάνουν τους λυπημένους...Επιχειρούν να ξεχάσουν τι έλεγαν οι ίδιοι 18 χρόνια πριν....Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά στην άκρη αυτές τις δύσκολες ώρες του αποχαιρετισμού...

Ο Μιλτιάδης Έβερτ τελευταία φορά εμφανίστηκε στην Κ.Ο. σε εκείνη την ιστορική συνεδρίαση όπου ο Κώστας Καραμανλής ανέλαβε τις πολιτικές ευθύνες για την υπόθεση του Βατοπεδίου. Υποβασταζόμενος ήρθε γιατί το θεωρούσε αυτονόητο καθήκον του...Ψήφισε και κατά της παραπομπής του Αριστοτέλη Παυλίδη μερικούς μήνες μετά και στη συνέχεια δεν ήταν υποψήφιος στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009...

Από την αφετηρία μέχρι το τέλος της πολιτικής του διαδρομής δήλωνε «καραμανλικός» και στην κούρσα της διαδοχής στη Ν.Δ έκανε δήλωση στήριξης υπέρ της υποψηφιότητας της Ντόρας Μπακογιάννη επισημαίνοντας ότι η εκλογή της εγγυάται την ενότητα...Την ίδια επιλογή έκαναν κι άλλά ιστορικά στελέχη του «καραμανλικού» μπλοκ. Δυστυχώς ο Μιλτιάδης Έβερτ επιβεβαιώθηκε...Σήμερα η ενότητα στην «κομματιασμένη» κεντροδεξιά είναι ζητούμενο και αποκτά περισσότερη αξία εκείνη η δήλωσή του υπέρ της Ντόρας Μπακογιάννη.

Εκείνη η δήλωση αποκτά περισσότερη αξία γιατί καταδεικνύει ότι στην πολιτική οι ανοικτόθοροι μπορούν παρά τις όποιες διαφωνίες και προσωπικές εμμονές να κρίνουν με βάση τη συνέχεια της παράταξης με λογική παράταξης. Να βάζουν στην άκρη τη λογική των διαγραφών και να πορεύονται με οδηγό τη σύνθεση και τη συναίνεση. Να αποδοκιμάζουν ξεκάθαρα λογικές ιδεολογικής περιχαράκωσης, αλλοίωσης της ιδεολογικής ταυτότητας και επιθετικότητας απέναντι σε ντιντίδες, μεσαιοχωρήτες κλπ που κυριαρχούν δυστυχώς σήμερα στη ΝΝΔ...

Το άγαλμα στην πλατεία Κλαυθμώνος είναι εκεί για να μας θυμίζει  το όραμά του για εθνική συμφιλίωση, που  επί Μητσοτάκη έγινε πράξη.

Ο Μιλτιάδης Έβερτ μπορεί να μην ήταν λόγιος πολιτικός, ήταν όμως πρακτικός και οραματιστής πολιτικός....Όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν μιλούν και για έναν ξεχωριστό Άνθρωπο!

ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΠΡΟΕΔΡΕ ΜΙΛΤΙΑΔΗ ΕΒΕΡΤ