Ο λογαριασμός παραείναι μεγάλος για να φορτωθεί μόνο στον Τσακαλώτο

Πηγή: Ελεύθερος Τύπος- Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ που διαρρέουν από το Μαξίμου, υπάρχει διάσταση απόψεων μεταξύ του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών. Οι πιο παρατηρητικοί διαπίστωσαν με έκπληξη ότι ο κ. Τσίπρας δεν παρέστη στη Βουλή κατά τη συζήτηση των μνημονιακών τροπολογιών παρά μόνο για να ψηφίσει ενώ δεν παρακολούθησε την απάντηση που έδωσε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκο Μητσοτάκη.

Η απουσία του κ. Τσίπρα από τη Βουλή δεν έγινε επειδή δεν συμφωνούσε με
τις διατάξεις του νομοσχεδίου για την «Επιτροπή Αλιείας» αλλά διότι ήθελε να «αποστασιοποιηθεί» από το γεγονός ότι οι βουλευτές του κλήθηκαν για δεύτερη φορά μέσα σε 20 ημέρες να ψηφίσουν μνημονιακά μέτρα.
Πρόκειται για δείγμα πολιτικού στρουθοκαμηλισμού.
Οσο κακοί διαπραγματευτές και αν είναι οι Τσακαλώτος και Χουλιαράκης, που όπως φαίνεται οδεύουν προς έξοδο από το υπουργείο Οικονομικών στον προσεχή ανασχηματισμό, τη βασική ευθύνη των συνομιλιών με τους δανειστές την είχε ο πρωθυπουργός.
Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν αυτός ο οποίος, αφού είχε συνομιλήσει τηλεφωνικώς με Μέρκελ και Μακρόν πριν από το Eurogroup της 22ας Μαΐου, πήγε στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες και τους ενημέρωσε ότι ετοιμάζεται να φορέσει γραβάτα για το ζήτημα του χρέους.
Είναι φανερό ότι στο Μέγαρο Μαξίμου ψάχνουν για αποδιοπομπαίους τράγους. Οπως το 2015 φόρτωσαν στον Βαρουφάκη την αποτυχημένη διαπραγμάτευση που έφερε το τρίτο Μνημόνιο όταν επιλογή του Τσίπρα ήταν να σύρει τη χώρα στο δημοψήφισμα που έκλεισε τις τράπεζες, έτσι και τώρα αναζητεί στο πρόσωπο του Τσακαλώτου ένα εξιλαστήριο θύμα για το φιάσκο του Eurogroup και την ψήφιση του τέταρτου Μνημονίου.
Το ζήτημα είναι ότι πλέον κανείς στην Ευρώπη δεν υπολογίζει τον Τσίπρα. Οι Βρυξέλλες τον θεωρούν επιπόλαιο πολιτικό (για αυτό και σπανίζουν οι δηλώσεις στήριξης προς το πρόσωπό του) ενώ το Βερολίνο εκτιμά ότι μέσα από αυτή την κυβέρνηση μπορεί να περάσει τα πάντα χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.
Το πρόβλημα του Μαξίμου δεν μπορεί να λυθεί με την αντικατάσταση του Τσακαλώτου γιατί όποιος και εάν είναι ο διάδοχός του αφενός θα έχει λίγο πολιτικό χρόνο μέχρι τις εκλογές του 2018 και αφετέρου κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν πιστεύει στην πολιτική υπέρ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Ο λογαριασμός των μέτρων παραείναι μεγάλος για να φορτωθεί στον Τσακαλώτο. Ο Τσίπρας διαπραγματευόταν «πολιτικά» επί μήνες, ο ίδιος αποφάσισε αιφνιδιαστικά να δώσει το χρηματικό βοήθημα στους συνταξιούχους μονομερώς προκαλώντας την αντίδραση των δανειστών, αυτός, και όχι ο Ευκλείδης, δεσμεύθηκε για τέλος της λιτότητας και συμφωνία χωρίς ούτε ένα νέο μέτρο λιτότητας!