Μετά το habemus πρόεδρο θα υπάρξει habemus κόμμα;

Πηγή: news247.gr-Χάρης Παυλίδης

Σε λίγες ώρες θα ξέρουμε αν η ελληνική κεντροδεξιά θα έχει πρόεδρο από την πρώτη Κυριακή ή θα ξεκαθαρίσει το τοπίο στο δεύτερο γύρο. Κι αυτό ως προς το πρόσωπο. Για όλα τα υπόλοιπα θα χρειασθεί σύνεση και ωριμότητα προκειμένου να ξεκαθαρισθούν.

ADVERTISEMENT

Διότι πέραν των κατά συνθήκη προτάσεων που διατυπώνουν οι υποψήφιοι για το μέλλον της παράταξης, επί της ουσίας παραμένουν ταμπού οι λόγοι που υποχρέωσαν ένα μεγάλο τμήμα της μεσαίας αστικής τάξης να απομακρυνθεί από τη Νέα Δημοκρατία.

Όπως και καμία πρόταση απ' όσες ακούγονται δεν μπορεί να θεωρηθεί καινοτόμα  ώστε να συγκινήσει τη νέα γενιά. Αυτό ενδεχομένως να φανεί από τον αριθμό όσων θα προσέλθουν στις κάλπες. Ωστόσο, και μέχρι όλα αυτά να αποδειχθούν, είναι προφανές ότι το ενδιαφέρον της κοινωνίας είναι αισθητά μειωμένο σε σχέση με την αντίστοιχη διαδικασία του 2009.
Οι αιτίες που δεν συγκινεί η Νέα Δημοκρατία τη κοινωνία και κυρίως τους ψηφοφόρους της δεν περιορίζονται τα πρόσωπα. Οι υποψήφιοι-τηρουμένων των αναλογιών και της εποχής- είναι ικανοί και ίσως οι καλύτεροι με το υπάρχον στελεχικό δυναμικό. Αλλά και να μην ήταν, ή υπήρχαν καλύτεροι και καταλληλότεροι, πάλι ένας εξ αυτών θα ήταν ο πρόεδρος στις 22 ή στις 29 του μήνα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η Νέα Δημοκρατία θα έχει πρόεδρο.
Το ερώτημα είναι-μετά από αυτή τη μακρά προεκλογική περίοδο- αν η κεντροδεξιά παράταξη θα έχει ηγέτη και μάλιστα πρωθυπουργήσιμο. Όπως και παραμένει εν αμφιβόλω αν το διάστημα που θα ακολουθήσει την εκλογή του νέου προέδρου θα διατηρηθεί η ενότητα της Νέας Δημοκρατίας. Και εφόσον διατηρηθεί σε ποια βάση και κάτω από ποιους όρους θα επιτευχθεί.
Εν ολίγοις θα ακουσθεί habemus πρόεδρο. Ωστόσο θα χρειασθεί χρόνος για να ακουσθεί-αν ακουσθεί- και το habemus κόμμα. Θα πείτε και σήμερα υπάρχει. Σωστά, αλλά το θέμα δεν είναι να υπάρχει... για να υπάρχει. Πρέπει και να εμπνέει, και να πείθει και να έχει συγκροτημένη πρόταση εξουσίας. Γιατί πολύ απλά η Νέα Δημοκρατία είναι κόμμα εξουσίας.
Είναι η αξιωματική αντιπολίτευση, που ανά πάσα στιγμή οφείλει να είναι έτοιμη να κυβερνήσει τη χώρα. Κακά τα ψέματα εδώ και χρόνια η Νέα Δημοκρατία ούτε εμπνέει, ούτε γοητεύει, ούτε πείθει.
Κινείται από κεκτημένη ταχύτητα, χωρίς νέες ιδέες και χωρίς όραμα για το μέλλον της χώρας και τις προοπτικές της αστικής δημοκρατικής παράταξης. Είναι ένα κόμμα που φοβάται να γίνει παράταξη γιατί αισθάνεται τύψεις για το παρελθόν του και ταυτόχρονα ενοχές για τις ιδέες που θα όφειλε να εκφράσει στον παρόντα χρόνο.
Εν κατακλείδι η Νέα Δημοκρατία θα βρει πρόεδρο. Πρέπει όμως να βρει ζωτικό χώρο προκειμένου να ασκήσει πολιτική που θα εδράζεται στις αρχές και τις αξίες του σύγχρονου πολιτικού φιλελευθερισμού. Τον οποίον ενώ σχεδόν όλα τα στελέχη της επικαλούνται, εν τούτοις στην πράξη τον απαρνούνται. Βεβαίως δεν τον αποκηρύσσουν αλλά είναι προφανές ότι με επίκληση στην ιδρυτική διακήρυξη του '74 και με βαρετές αναφορές στην "επικαιροποίηση" του πολιτικού στίγματος- που ενώ αντιστοιχούσε στα δεδομένα της κοινωνίας πριν από 20 και 30 χρόνια είναι αναντίστοιχο με τις σημερινές ανάγκες των πολιτών- η Νέα Δημοκρατία δεν έχει πολλές ελπίδες να ανασυγκροτηθεί με όρους παράταξης.
Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι να υπάρχει η Νέα Δημοκρατία, αλλά να την έχει ανάγκη η χώρα και επιπλέον να τη χρειάζεται η κοινωνία. Και το μόνο που δεν χρειάζεται η κοινωνία-μετά την αποχώρηση πριν από 35 χρόνια της φυσικής της ηγεσίας- είναι ένα κόμμα-κληροδότημα ονομάτων, επετηρίδων, αλλά και μουχλιασμένων ιδεών.
*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος