Σε τι χρειάζεται η Ν.Δ.;

Πηγή: Η Καθημερινή- ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ιστοσελίδα στο Διαδίκτυο προτείνει σε αναποφάσιστους ψηφοφόρους για την εκλογή προέδρου της Ν.Δ. διάφορα ερωτήματα. Οι απαντήσεις που θα επιλέξουν θα τους δείξουν ποιος από τους τέσσερις υποψηφίους τούς ταιριάζει περισσότερο. Τα ερωτήματα είναι του τύπου: προτιμάτε κάποιον που τσιρίζει ή κάποιον που είναι ψύχραιμος; Κάποιον αδιάφθορο ή κάποιον που
τον βαραίνουν σκάνδαλα; Και το κορυφαίο: κάποιον που είναι στη Βουλή ή κάποιον που είναι στον κόσμο – ή στην κοσμάρα του. Επέλεξα όλες τις απαντήσεις που πρόβαλλαν τα αρνητικά χαρακτηριστικά. Εννοείται ότι το αποτέλεσμα ήταν ότι, αν επιθυμώ κάποιον αρχηγό σε τέτοιο χάλι, οφείλω να ψηφίσω έναν από τους τρεις, Μητσοτάκη, Μεϊμαράκη και Γεωργιάδη. Επαναλαμβάνοντας τον υπέροχο αυτό διαγωνισμό βλακείας και επιλέγοντας τις σωστές απαντήσεις, διεπίστωσα ότι μου ταιριάζει περισσότερο ο κ. Τζιτζικώστας.
Αναφέρομαι σ’ αυτό για να μοιραστώ κι εγώ μαζί σας τη γνώμη μου για την ελλειμματική ποιότητα του αγώνα που διεξάγεται για την αρχηγία της Ν.Δ. Κοινώς, για το πρόσωπο το οποίο θα ηγηθεί της προσπάθειας του κόμματος να σταθεί στο ύψος του ρόλου του ως αξιωματική αντιπολίτευση. Ακόμη καλύτερα, το πρόσωπο που θα ηγηθεί μιας πολιτικής η οποία θα δικαιώσει τον χαρακτηρισμό του κόμματος ως ναυαρχίδας του ευρωπαϊκού τόξου σε μια Ελλάδα που κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να βρεθεί εκτός Ευρώπης, σε μια οικονομία που πνέει τα λοίσθια, σε μια κοινωνία που έχει χάσει τα αντανακλαστικά της, με την ανεξέλεγκτη ροή πληθυσμών από τη Μέση Ανατολή και μια διεθνή παρουσία, η οποία δεν περιποιεί τιμή ούτε στη χώρα ούτε στους πολίτες της. Ο κ. Τσίπρας, όποτε περνάει τα σύνορα, έχει καταφέρει να στερεί από τη χώρα όση σοβαρότητα της έχει απομείνει.
Ποιος από τους υποψηφίους είναι ικανότερος να συνομιλήσει με τους Ευρωπαίους εταίρους; Μιας Ευρώπης η οποία εφησυχάζει στην προθυμία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ να δέχεται, να υπογράφει και να ψηφίζει; Ποιος μπορεί να ανοίξει τα μάτια της Ευρώπης, αναδεικνύοντας το γεγονός ότι η κυβέρνηση, υιοθετώντας τα μέτρα, εφαρμόζει ένα παράλληλο πρόγραμμα εγκατάστασης ενός απολυταρχικού καθεστώτος, μιας περίπου δημοκρατίας στην περίπου χώρα, που απομακρύνει κάθε μέρα την Ελλάδα από τα κεκτημένα της ευρωπαϊκής δημοκρατίας; Και ότι αυτή η απόσταση δεν είναι εσωτερικό θέμα της Ελλάδας μόνον, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης; Ποιος μπορεί να μιλήσει με τους Ευρωπαίους εταίρους στη γλώσσα της Ευρώπης;
Προσωπικά, δεν έχω αμφιβολία ότι ο καταλληλότερος γι’ αυτόν τον ρόλο είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ούτε οι ηλικίες με ενδιαφέρουν ούτε οι άφθαρτοι με συγκινούν – αν στα σαράντα κάτι σου είσαι άφθαρτος, σημαίνει πως είσαι και άχρηστος. Συμπαθής ο κ. Μεϊμαράκης, αλλά όταν τον άκουσα να κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για φιλελευθερισμό, συνειδητοποίησα για μία ακόμη φορά τι θα πει αναχρονισμός. Συμπαθής και ο κ. Γεωργιάδης. Θα μπορούσε να ηγηθεί μιας αμιγώς δεξιάς παράταξης. Οι κατά καιρούς δηλώσεις του και το εθνικιστικό παρελθόν του, παρά τις ικανότητές του, προκαλούν ευρωπαϊκή δυσπιστία.
Ο κ. Μητσοτάκης είναι ο καταλληλότερος. Και αυτό γιατί η Ν.Δ. δεν αφορά μόνον τους ψηφοφόρους της, αλλά και την Ελλάδα και τη δημοκρατία.