Τι κρύβεται πίσω από τo “ναι” Σαμαρά σε οικουμενική;

Πολλοί είναι εκείνοι που παραξενεύθηκαν από τη δήλωση του κ. Σαμαρά στο Bloomberg, ότι είναι πρόθυμος να συμμετάσχει σε έναν κυβερνητικό συνασπισμό, με στόχο να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ.

Αλλά η συγκεκριμένη δήλωση δεν θα έπρεπε να παραξενεύει κανέναν, και μάλιστα όταν γίνεται τη δεδομένη στιγμή, καθώς πρόθεση του κ. Σαμαρά είναι να στείλει τα εξής μηνύματα στους Ευρωπαίους και στην ελληνική κοινωνία:

1. Ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι και δανειστές, που τον είχαν εγκαταλείψει από τον
   Νοέμβριο και μετά, ύστερα από τις κραυγές του στη Βουλή ότι φεύγει από το μνημόνιο, μπορούν και πάλι να τον εμπιστευθούν ως παράγοντα σταθερότητας και πρόσωπο που στηρίζει την ηρεμία στην ευρωζώνη.
   
2. Ότι είναι υπεράνω θέσεων και προτάσσει το ενικό συμφέρον και γι’ αυτό είναι πρόθυμος να συνεργαστεί και με τους πολιτικούς του αντιπάλους για το καλό της Ελλάδος χωρίς ο ίδιος να διεκδικεί θέση στο κυβερνητικό σχήμα.
3. Ότι στην περίπτωση που χρειασθεί να πάμε σε ένα τέτοιο οικουμενικό σχήμα ή κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού, θα πρέπει να μετέχουν σε αυτό το σχήμα κόμματα συντεταγμένα και χωρίς εσωτερικά προβλήματα. Δεν είναι δυνατόν, δηλαδή, αυτός να στηρίζει ένα τέτοιο εθνικό εγχείρημα και ταυτόχρονα να υπονομεύεται στο εσωτερικό του κόμματός του. Συνεπώς πρέπει και οι «απ’ έξω» να συμμαζέψουν τους «μέσα» που τον αμφισβητούν.
4. Η μετάβαση σε ένα οικουμενικό σχήμα, τώρα, λίγους μήνες μετά τη σαρωτική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και μετά τις απίστευτη προχειρότητα στην οικονομική διαχείριση μέχρι αυτή τη στιγμή, δείχνει ότι μπαίνουμε σε μια άλλη πολιτική φάση που αμφισβητείται η παντοδυναμία του κ. Τσίπρα. Κάτι τέτοιο όμως στη λογική του κ. Σαμαρά, σημαίνει αύξηση των πιθανοτήτων για δικαίωσή του και επάνοδό της ΝΔ στην εξουσία, άρα «παιδιά μη με αμφισβητείτε γιατί ξαναγυρίζουμε στην κυβέρνηση».
5. Τώρα που όλα γυρίζουν γύρω από εμένα και έστω μέσω… τεθλασμένης η χώρα προσβλέπει πάλι στο πρόσωπό μου, τώρα θα πάμε σε Έκτακτα Συνέδρια και κομματικά πανηγύρια; Προέχει η κυβέρνηση εθνικής ενότητας και η στήριξη των στελεχών μας που εγώ θα προτείνω να μετέχουν σε αυτήν και τα οποία θα αναδειχθούν στο νέο πολιτικό σκηνικό, αφήνοντας πίσω εκείνους που ασχολούνται με την εσωκομματική διαπάλη. Ή -ακόμα χειρότερα- στέλνω σε «καυτές καρέκλες» εκείνους που θέλω να καούν… 
   Βέβαια και τίποτα να μη γίνει και μόνο η πιθανότητα να υπάρξει ένα οικουμενικό σχήμα κρατά τον κ. Σαμαρά στην επικαιρότητα και στέλνει πίσω οποιεσδήποτε εσωκομματικές εξελίξεις, εν όψει πιθανών εθνικών εξελίξεων...

  Ο κ. Σαμαράς στους υπολογισμούς, όμως, δεν βάζει το στοιχείο ότι ενίοτε οι οικουμενικές κυβερνήσεις γίνονται το εφαλτήριο πολιτικών εξελίξεων που στο διάβα τους συμπαρασύρουν οτιδήποτε παλιό. Πολύ περισσότερο όταν σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, υπό τις σημερινές συνθήκες μόνο ένα πρόσωπο από το σύνολο του πολιτικού σκηνικού μπορεί να υλοποιήσει την έννοια της εθνικής ενότητας. Και αυτό το πρόσωπο δεν είναι άλλο από εκείνο το πρόσωπο που εμπιστεύεται η Δεξιά και σέβεται η Αριστερά, ο Κώστας Καραμανλής.

Rigillis18.blogspot/ Παρατηρητής