Η κυβέρνηση
έχει ως μοναδικό αντίπαλο τον εαυτό της
ενώ η ΝΔ υπό την ηγεσία Σαμαρά αποτελεί
παρελθόν γιατί δεν δίνει εναλλακτική
λύση και αποπνέει παλαιοκομματισμό,
τονίζει σε άρθρο του στο σημερινό ΕΘΝΟΣ
ο επικοινωνιολόγος Γιάννης Λούλης,
στενός συνεργάτης επί χρόνια, του Κώστα
Καραμανλή.
Το άρθρο
που δημοσιεύεται με τίτλο «Με αντίπαλο
τον εαυτό της», έχει ως εξής:
«Ενώ οι
οικονομικές δυσκολίες μεγαλώνουν, η
κυβέρνηση Τσίπρα εξακολουθεί να διαθέτει
ευρεία στήριξη στην κοινή γνώμη.
Συνυπάρχουν λοιπόν δύο, φαινομενικά,
αντιφατικές πραγματικότητες. Προφανώς
οι πολίτες, που δεν είναι αφελείς,
αντιλαμβάνονται ότι λάθη, αδυναμίες
και προχειρότητες από πλευράς της
κυβέρνησης, με αποκορύφωμα την απώλεια
χρόνου στο όνομα της «δημιουργικής
ασάφειας», έχουν οδηγήσει την οικονομία
στην κόψη του ξυραφιού. Όμως εκείνο που
αντιπροσωπεύει συνολικά η κυβέρνηση,
κυρίως, μέσω της φρέσκιας εικόνας του
Αλέξη Τσίπρα, επισκιάζει τις λεπτομέρειες
των επιμέρους.
Δεν είναι
τυχαίο λ.χ. που σε δημοσκόπηση, διπλάσια
ποσοστά ψηφοφόρων επικροτούν τους
διαπραγματευτικούς χειρισμούς της
κυβέρνησης. Η συνολική διαπραγματευτική
μαχητικότητα παραμερίζει το πώς
προσεγγίζονται πρακτικά οι διαπραγματεύσεις.
Άλλωστε, η μεγάλη πλειοψηφία συνεχίζει
να πιστεύει πως θα βρεθεί κάποιας μορφής
φόρμουλα τελικού συμβιβασμού. Ομως, ο
φόβος μήπως η Ελλάδα βρεθεί εκτός ευρώ
τείνει να αυξάνεται. Παρ' όλα αυτά, η
κυβέρνηση δεν υφίσταται το κόστος του
φόβου τούτου. Τι συμβαίνει λοιπόν; Η
απάντηση συνδέεται με δύο συνολικές
εικόνες και το πώς αυτές προσλαμβάνονται
από την κοινή γνώμη: Την εικόνα της
κυβέρνησης και πρωτίστως του πρωθυπουργού
και την εικόνα της αξιωματικής
αντιπολίτευσης και της ηγεσίας της. Η
ΝΔ, υπό την ηγεσία Σαμαρά, αποπνέοντας
παλαιοκομματισμό, υπερδεξιά χαρακτηριστικά
και κυβερνητική απαξίωση, έχει «κλείσει»
ως εναλλακτική πρόταση. Αποτελεί
παρελθόν. Αυτό το παρελθόν οι ψηφοφόροι
δεν θέλουν να το ξαναντικρίσουν ό,τι
και να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Άλλωστε,
από τον Αύγουστο του 2014, Σαμαράς και
Βενιζέλος, λαϊκίζοντας και μην
ολοκληρώνοντας τη συμφωνία με τους
δανειστές, άνοιξαν την πόρτα στην
πιστωτική ασφυξία. Προφανώς, η τωρινή
ακραίας μορφής ασφυξία πριμοδοτείται
από κυβερνητικούς διαπραγματευτικούς
χειρισμούς. Όμως, για την κοινή γνώμη η
κυβέρνηση Τσίπρα είναι μια νέα σελίδα.
Δίνει ακόμη τη διαπραγματευτική της
μάχη. Δικαιούται λοιπόν πίστωση χρόνου.
Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν κίνδυνοι για τον
Τσίπρα, που αποτελούν ταυτόχρονα
κινδύνους για τη χώρα. Αυτό θα συμβεί,
αν υπάρξει ρήξη με τους δανειστές. Άρα,
η κυβέρνηση κινδυνεύει από τον ίδιο
τον εαυτό της. Όσο ισχυρή και να
φαντάζει τώρα. Δεν θα είναι άλλωστε ούτε
η πρώτη ούτε η τελευταία κυβέρνηση που
θα αυτοτραυματιστεί. Ίσως και θανάσιμα».
Γιάννης
Λούλης (Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.