18 χρόνια από την εκλογή Καραμανλή στην ηγεσία της ΝΔ και το εθνικό καθήκον του πρώην πρωθυπουργού.

Συμβολική η σημερινή ημέρα για τη Νέα Δημοκρατία.

Πριν από 18 χρόνια, ακριβώς σαν σήμερα 21 Μαρτίου 1997 –πρώτη ημέρα της ημερολογιακής άνοιξης- ξεκίνησε και η άνοιξη της ΝΔ με την εκλογή του Κώστα Καραμανλή στην ηγεσία του κόμματος.

Το Συνέδριο, εκπροσωπώντας την κοινωνία, ψήφισε τη μετάβαση στην επόμενη γενιά, των 40ρηδων και επέλεξε για αρχηγό της παράταξης τον νεαρό τότε Κώστα Καραμανλή, όπου επί ηγεσίας του η ΝΔ όχι μόνο είδε καλές κυβερνητικές ημέρες, αλλά επετεύχθη η επιστροφή του κόμματος στη σοβαρότητα και στις ιδεολογικές του ρίζες, έχοντας στην Ελλάδα για πρώτη φορά από το 1974, μια κυριαρχία της κεντροδεξιάς, ή όπως άρεσε στον ίδιο τον Καραμανλή να λέει «του μεσαίου χώρου» και του «κοινωνικού κέντρου».

Στην περίοδο αυτή η Νέα Δημοκρατία κατάφερε, μέσα από κλυδωνισμούς και κόπο, να ξαναβρεί την πολιτική της φυσιογνωμία αλλά, το κυριότερο, η ίδια η προσωπικότητα και

το όραμα που προσέφερε ο Κώστας Καραμανλής στον ελληνικό λαό κατάφεραν να συνεγείρουν συνειδήσεις και να φέρουν στον πολιτικό στίβο νέα πρόσωπα, νέες δυνάμεις, νέο αίμα που κατάφεραν να κρατήσουν ζωντανή και ενωμένη την παράταξη, μέχρι την ήττα του 2009 όπου με τη βοήθεια ντόπιου και ξένου κατεστημένου κυριάρχησαν οι δυνάμεις του λαϊκισμού με κατάληξη την οικονομική τραγωδία που βιώνουμε μέχρι σήμερα

Σήμερα που η ΝΔ βιώνει μια ανείπωτη πολιτική κατρακύλα, έναν βαρύ πολιτικό χειμώνα και μια πρωτοφανή ιδεολογική υποχώρηση στα οχυρώματα του δεξιόστροφου λαϊκισμού, η απουσία του Κώστα Καραμανλή είναι ακόμα πιο έντονη.

Το χειρότερο που δυστυχώς υφίσταται αυτή τη στιγμή η ΝΔ είναι η αποχή της νέας γενιάς από τα κοινά. Η έλλειψη αυτού που ζούσαμε επί Καραμανλή, όταν δηλαδή μαζικά η νεολαία όχι μόνο προσχωρούσε στην κεντροδεξιά παράταξη, αλλά μετείχε ενεργά στις εξελίξεις και στα κοινά της.

Ελπίδα όλων όχι μόνο των πραγματικών νεοδημοκρατών, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας, είναι να ξεφύγουμε σύντομα από τη βαρυχειμωνιά που έφερε στη ΝΔ το μόρφωμα της «Πολιτικής Άνοιξης» και να ξαναμπούμε στην πραγματική ιδεολογική και κομματική άνοιξη που θα φέρει πολιτική αναδημιουργία και άνοιξη και στη χώρα. Γιατί η Ελλάδα έχει ανάγκη από μια ισχυρή Κεντροδεξιά παράταξη. Έχει ανάγκη από ισχυρά κόμματα με ξεκάθαρα και ρεαλιστικά προγράμματα που θα προτάσσουν το εθνικό και όχι το κομματικό συμφέρον.  Και η ΝΔ έχει ανάγκη από πρόσωπα που μπορούν να προκαλέσουν και πάλι τη συσπείρωση και επανένωση των πολυδιασπασμένων δυνάμεων της παράταξης.

Αυτό αποτελεί εθνικό καθήκον για κάθε υγιή νου που έχει ακόμα απομείνει στη ΝΔ. Και κυρίως αποτελεί εθνικό καθήκον για τον ίδιο τον Κώστα Καραμανλή.

Παρατηρητής