Από την αρχή κάτι, κάπως δεν μου πήγαινε καλά αυτό με το Street Party.
Πενήντα χρόνια είναι αυτά και περιμένεις ότι η γιορτή τους θα είναι κάπως... Να θυμηθείς, να νοιώσεις, να δεις τους παλιούς φίλους, συναγωνιστές. Να θυμηθείς τη Νικηταρά και βέβαια να πας στο "πατρικό" στη Ρηγίλλης!!!
Σκαλίζοντας ένα παλιό κουτί με αναμνήσεις βρήκα ένα παλιό μαντήλι με τον "Πυρσό που πάει από χέρι σε χέρι" και "50 χρόνια ενώνει τους Έλληνες" και ξύπνησαν όλες εκείνες οι αναμνήσεις της Μεταπολίτευσης.... Που κατά πως φαίνεται για τη Ν.Δ. έκλεισε στα πεντηκοστά γενέθλιά της...
Ξεκινήσαμε λοιπόν συν γυναιξί και τέκνοις!!!
Η πρώτη περίεργη αίσθηση ήρθε με το που φτάσαμε με τα πόδια και περιμέναμε να ακούσουμε τους ύμνους. Από τα μεγάφωνα ακουγόταν μια χαλαρή μουσική ούτε για ...Street Party!!! Ας πιούμε μια γουλίτσα νερό από το μπουκαλάκι μας και μου ήρθε στο νου ότι ένα ποτήρι κρασί το χρειαζόμασταν, κάτι σαν εστιατόριο με ελαφριά μουσική ήμασταν....
Ευτυχώς είχαμε συνεννοηθεί με κάποιους παλιούς φίλους και βρεθήκαμε σχεδόν μπροστά στην εξέδρα. Το γνωστό σπίτι μας σκοτεινό, μόνο το ισόγειο φωτισμένο.... Ρε μπας και έχουμε μνημόσυνο; σκέφτηκα, και πήρα μια σημαία για ενθύμιο. Μία από τη γέννα και μία από το μνημόσυνο.... Και μου ήρθε στο μυαλό το γνωστό ρεφρέν της Κατερίνας Λιόλιου: Το δικό μας το σπίτι σε άλλους νοικιάστηκε (https://www.youtube.com/watch?v=kWpWP89bJEg, αλλά μάλλον ρημάχτηκε!!!!
- Έλα με τις περίεργες ιδέες, είπα στον εαυτό μου και συνέχισα να γελάω και να θυμόμαστε με τους συναγωνιστές παλιές ιστορίες στο στενό της Μεσημβρινής που μας είχαν αποκλείσει, τα πορτοκάλια με ξυραφάκια στην προεκλογική της Κρήτης, αλλά και τις εκδρομές στην Επίδαυρο και τα Φεστιβάλ της ΟΝΝΕΔ στη Νέα Σμύρνη!!! Από δίπλα μας κοίταζαν περίεργα....
Σε λίγο έφτασε ο Αρχηγός μέσα σε εκκωφαντικούς ήχους μαζί με τη σύζυγό του. Ξεκίνησε αμέσως να προβάλλεται μπροστά του στη μεγάλη οθόνη ένα εξαιρετικό βίντεο για την πολιτική ιστορία του κόμματος... Όλοι οι αρχηγοί με τις καλύτερες ιδεολογικές αρχές.
Στη συνέχεια ανέβηκε στην εξέδρα ο πρόεδρος Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε μία τριαντάλεπτη προεκλογική (;) ομιλία και άντε σπίτια σας....
Όμως πουθενά κάποιος εκπρόσωπος από την πρώτη ΟΝΝΕΔ ή από την πρώτη τοπική.... Να τιμηθούν οι πρώην πρόεδροι. Να τιμηθούν όλοι οι πρώην πρόεδροι του Κόμματος και της Νεολαίας... Ακόμη και αυτοί που έχουν φύγει από κοντά μας... Να τιμηθεί ο άγνωστος νεοδημοκράτης που υπέφερε κατά την παντοδυναμία του ΠΑΣΟΚ.... Να υπάρξει μία συμφιλίωση. Τους φέραμε στο "ιερό" και ξεχάσαμε, αφήσαμε εκτός όλους αυτούς που αγωνίστηκαν για να είναι η Νέα Δημοκρατία σήμερα αυτή που είναι, αλλά και ο Κυριάκος πρωθυπουργός...
Τότε κατάλαβα τι είναι το Street Party και γιατί ονομάσαμε έτσι την εκδήλωση για τα 50 χρόνια... Για να αισθανθούμε κατά πως λέει το άρθρο στο Protagon*, λιγότερο διαφορετικοί και περισσότερο μέλη της νυν κοινότητας....
Ίσως και να είχαν δίκιο που οι περισσότεροι από τους παλιούς δεν ήρθαν... Ίσως αυτοί είχαν διαβάσει πιο πριν από εμένα τι είναι το Street Party...
Καλά τα κλαδιά Πρόεδρε, αλλά αν οι ρίζες δεν αντέχουν τότε και τα κλαδιά πέφτουν και κατά τις τελευταίες επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, έπεσαν και όχι μόνο τα κλαδιά, τα δέντρα ξεριζώθηκαν και έφεραν πανικό....
Ακολουθούν οι έννοιες του Street Party και του Street Food
* "Η έννοια του street party -μια σύναξη δρόμου, όπου άνθρωποι από τη ίδια γειτονιά, μικροί και μεγάλοι, πίνουν και τρώνε, συζητούν και γνωρίζονται- δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Ελλάδα. Στη Βρετανία είναι. Η παράδοση εικάζεται πως ξεκίνησε το 1919, με πολύ τσάι για τα παιδιά που μεγάλωσαν απότομα μέσα στη φρίκη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Όμως αυτό το «έθιμο», ενθύμιο μιας άλλης εποχής, είναι πλέον συνυφασμένο στα μάτια πολλών με τους πομπώδεις εορτασμούς γάμων και γενεθλίων της ακριβοπλήρωτης βασιλικής οικογένειας. Τα street parties όμως έχουν και άλλες χρήσεις, όπως η δημιουργία και η ενίσχυση δεσμών μέσα σε μια κοινότητα. Και σύμφωνα με το Ινστιτούτο Έρευνας Δημόσιας Πολιτικής (IPPR) ήρθε η ώρα η παλιά αυτή συνήθεια να χρησιμοποιηθεί στη μάχη υπέρ της ενσωμάτωσης των μεταναστών στη βρετανική κοινωνία. Τα Street parties προτείνεται να χρηματοδοτούνται από τα τοπικά συμβούλια, εάν και εφόσον όσοι τα οργανώνουν συμπεριλάβουν στην παρέα τους, τους νεοφερμένους γείτονες που κατέφτασαν από χώρες κοντινές ή μακρινές.
Λέει λοιπόν παρακάτω το άρθρο: "Γιατί θα αναρωτηθεί κανείς; Τι προσφέρει ένα ανούσιο street party; Και όμως. Αν κάτσεις στο ίδιο τραπέζι με τους γείτονές σου από το Πακιστάν, τη Σομαλία και τις Φιλιππίνες, μοιραστείς μαζί τους ένα πιάτο φαγητό ίσως μάθεις κάτι. Αν συμπεριφερθείς με καλοσύνη, ευγένεια και ανθρωπιά ίσως αποκτήσεις και κανένα καινούριο φίλο. Το βέβαιο είναι ότι θα κάνεις τον διπλανό σου να αισθάνεται λιγότερο διαφορετικός και περισσότερο μέλος μιας κοινότητας.".
Πηγή: Protagon.gr
** Το φαγητό του δρόμου (ευρέως γνωστό με τον αγγλικό όρο street food) είναι έτοιμο προς κατανάλωση φαγητό ή ποτό που πωλείται από έναν μικροπωλητή, ή πωλητή, σε δρόμο ή άλλο δημόσιο χώρο, όπως σε μια αγορά ή μια έκθεση. Συχνά πωλείται από καντίνα,[1] καρότσι τροφίμων ή φορτηγό τροφίμων και προορίζεται για άμεση κατανάλωση. Ορισμένα τρόφιμα του δρόμου είναι τοπικά, αλλά πολλά έχουν εξαπλωθεί πέρα από την περιοχή καταγωγής τους. Τα περισσότερα φαγητά του δρόμου ταξινομούνται τόσο ως finger food όσο και ως φαστ φουντ και είναι συνήθως φθηνότερα από τα γεύματα σε εστιατόρια. Τα είδη του φαγητού του δρόμου ποικίλλουν μεταξύ περιοχών και πολιτισμών σε διάφορες χώρες σε όλο τον κόσμο.[2] Σύμφωνα με μια μελέτη του 2007 από τον Διεθνή Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας, 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι τρώνε φαγητό του δρόμου κάθε μέρα.[3] Η πλειονότητα των καταναλωτών μεσαίου εισοδήματος[4] βασίζεται στη γρήγορη πρόσβαση και τη φθηνή εξυπηρέτηση του φαγητού του δρόμου για καθημερινή διατροφή και ευκαιρίες εργασίας, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Πηγή: el.wikipedia.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.