Δείτε πώς περιγράφει ο ίδιος ο Μητσοτάκης πώς κυβέρνησε την περίοδο 1990- 1993. Η διαφορά του από άλλους πρωθυπουργπούς!

 

Πολλά έχουν λεχθεί για την Κυβέρνηση Μητσοτάκη της περιόδου 1990- 1993.
Αν και κυβέρνησε με την «ψυχή στο στόμα», έχοντας πλειοψηφία μίας και μόνο έδρας, και με ένα κόμμα του οποίου τους βουλευτές δεν ήλεγχε απόλυτα, κατάφερε να κυβερνήσει αποτελεσματικά επί 3,5 χρόνια, περνώντας μέσα από διεθνή γεγονότα που άλλαξαν συθέμελα την περιοχή.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε να επιλέξει αν θα ακολουθήσει μια συντηρητική πολιτική που δεν
θα «έσπαγε αυγά» ή θα προχωρούσε σε μια πολιτική τομών και ανατροπών.
Επέλεξε το δεύτερο, γιατί ήξερε ότι η οικονομία της χώρας δεν άντεχε.  Αυτό απαιτούσε όμως τη συνεχή δική του φυσική παρουσία και έλεγχο σε όλους τους υπουργούς. Ο ίδιος το περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο στην συνέντευξη που έχει δώσει στον Αλέξη Παπαχελά και η οποία ακόμη δεν έχει δημοσιοποιηθεί ολόκληρη. Πρόκειται, υπενθυμίζουμε, για μια συνέντευξη 30 ωρών, που δόθηκε πριν από 10 χρόνια, δηλαδή το 2007, και ως όρο είχε να δημοσιοποιηθεί μετά τον θάνατό του.
Σε αυτήν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης σημειώνει:
«Η κυβέρνηση αυτή σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ήμουν εγώ μπορώ να το πω η πραγματικότητα είναι αυτή οι υπουργοί δεν λειτουργούσαν μόνοι τους κανένας υπουργός οι πρωτοβουλίες ήταν 100 δικές μου. Εγώ τουλάχιστον κυβερνούσα διαφορετικά απ ό,τι τώρα κυβερνάται ο τόπος, δηλαδή το πρωί που πήγαινα είχα τη γενική εικόνα του τόπου και έπαιρνα στο κόκκινο τηλέφωνο δύο τρεις πέντε όσους χρειαζόταν υπουργούς για να τους πω τι να κάνουν. Διηύθυνα σαν ο μαέστρος της ορχήστρας και τον υπουργό και τον υφυπουργό και πολλές φορές κατέβαινα και παρακάτω σε προέδρους ή γενικούς διευθυντές ή συγκαλούσα συσκέψεις ή πήγαινα στα υπουργεία. Η πολιτική ήταν πολιτική κυβερνητική δεν ήταν πολιτική προσώπου ανέφερε».
Να θυμίσουμε  ότι προσωπική γνώση για το τι έκανε κάθε υπουργός και υφυπουργός σε κάθε υπουργείο, από τη μεταπολίτευση κι έπειτα, μόνο δύο πρωθυπουργοί είχαν: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Οι υπόλοιποι πρωθυπουργοί προτίμησαν να έχουν έναν συντονιστικό ρόλο και όχι πλήρη και πόλυτη γνώση της κάθε απόφασης που ελάμβαναν οι υφιστάμενοί τους.
Ωστόσο είναι σαφές ότι μια χώρα που πρέπει να αλλάξει ριζικά, δεν κυβερνιέται με υψηλή εποπτεία!