Ας αφήσουμε τους λαϊκισμούς και ας κοιτάξουμε να διορθώσουμε το αύριο που έρχεται.

Του Γιάννη Καλλιάνου (από την προσωπική του σελίδα στο F/B)
Είναι γνωστό ότι λάθη έχουν γίνει από όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν από το 1974 έως και σήμερα. Αυτό που πρέπει να καταστεί σαφές -και αντιλαμβάνομαι ότι δεν το έχει κατανοήσει μια μερίδα πολιτών- είναι κατά πόσο τα κόμματα αυτά έχουν διδαχθεί από τα λάθη τους. Επίσης είναι μείζονος σημασίας ζήτημα να ξεκαθαρίσουμε πως κατανέμονται οι ευθύνες στα κόμματα αυτά, διότι δεν κυβέρνησαν όλα με τον ίδιο τρόπο. Ο καταμερισμός των ευθυνών σίγουρα θα "δείξει" το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Για παράδειγμα, ο Γ. Παπανδρέου μας έβαλε στα μνημόνια και μας βύθισε στην ύφεση και στην
εξαθλίωση λέγοντας προεκλογικά ότι λεφτά υπάρχουν. Ο Α. Τσίπρας με το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης ή το παράλληλο πρόγραμμα αργότερα, έταξε τα πάντα. Μόλις ήρθε στην εξουσία κατανοήσαμε όλοι μας ότι υπέστη μια μεγαλειώδη «μεταμόσχευση εγκεφάλου» και συνέχισε την οικονομική εξαθλίωση της Ελλάδας.
Θυμίζω ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ανέφερε ότι είναι απαραίτητη η εσωτερική λιτότητα και ταυτόχρονα να γίνουν ιδιωτικοποιήσεις γιατί οι δείκτες για το μέλλον ήταν πολύ ανησυχητικοί. Και έπεσαν τότε όλοι οι "βολεμένοι" με τους παχυλούς μισθούς να τον φάνε.
Θυμίζω επίσης πως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, το 2009, ανέφερε ότι πρέπει να υπάρξει συμπόρευση από όλα τα κόμματα τα φιλοευρωπαικά ώστε να δείξουμε σταθεροί γιατί σε λίγο καιρό θα ξεκινήσει η οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας. Ότι χρειαζόταν άμεσα πάγωμα σε μισθούς και συντάξεις για να μην μπούμε σε μνημόνια. Και τότε έπεσαν όλοι να τον φάνε λέγοντας ότι «λεφτά υπάρχουν, τι μας λέει αυτός»
Θυμίζω τέλος ότι ο Αντώνης Σαμαράς, το 2014, προσπάθησε ώστε σιγά σιγά να βγούμε στις αγορές και να έρθουν τα πρώτα πλεονάσματα. Στο τέλος της θητείας του είχε αυξηθεί ο αριθμός των νέων επιχειρήσεων στη χώρα κατά 19.000 περίπου. Αυτό σημαίνει ότι είχαν δημιουργηθεί 159.729 νέες θέσεις εργασίας σε σχέση με τον 2013. Τότε ήρθε ο Αλέξης Τσίπρας και με το «Go Back Merkel» έδωσε το σύνθημα ότι υπήρχε άλλη λύση.
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι και η Νέα Δημοκρατία δεν έκανε λάθη. Αλλά τουλάχιστον με την σοβαρή της στάση στα περισσότερα ζητήματα προσπάθησε να δώσει πνοές στην οικονομία μέσω της ανάπτυξης. Για παράδειγμα επί Νέας Δημοκρατίας μειώθηκε ο ΦΠΑ στην εστίαση από το 23% στο 13%, ο φόρος στις επιχειρήσεις από το 35% στο 25%, η εισφορά αλληλεγγύης 30% και ο ΕΝΦΙΑ, δηλαδή το «χαράτσι» συν το «ΦΑΠ» της κυβερνήσεως του Γ. Παπανδρέου κατά 20% (απλώς τον πλήρωναν περισσότεροι για να είναι δίκαιος). Επίσης είχε σχεδόν εκμηδενίσει τις προσφυγικές ροές και δινόταν τεράστια στήριξη στους δύο σημαντικότερους πυλώνες, στην παιδεία και στην υγεία. Έτσι δείχναμε -ως χώρα- σοβαρή προς την Ευρώπη.
Ο νέος πολιτικός, αυτός που μάχεται για να φέρει το σύγχρονο και το δίκαιο, αυτός που θα απαιτήσει να παταχθούν οι παθογένειες και που ανήκει στη νέα γενιά των ανθρώπων που εργάστηκαν για 700€ ή που είναι άνεργοι με πτυχία, οφείλει να μην λαϊκίζει, να μην θυμίζει παλαιοκομματικές εποχές, να μιλά με νούμερα και να φέρνει προτάσεις δικαίου για την ανασυγκρότηση της χώρας.
Το θέμα λοιπόν είναι να δούμε τι γίνεται από εδώ και πέρα. Τι μπορούμε να κάνουμε τώρα. Πως θα διαχειριστούμε την κρίση και τι λύσεις θα προτείνουμε εμείς οι νέοι πολιτικοί, οι νέοι πολίτες, η νέα γενιά γενικότερα ώστε να υπάρξει μια σταδιακή ανάκαμψη της οικονομίας. Η Νέα Δημοκρατία, αυτή τη στιγμή, έχει την εμπειρία, τη δύναμη, την οργάνωση και τη διάθεση να βοηθήσει την Ελλάδα μας διότι η λύση της είναι η πιο αξιόπιστη. Δεν τάζει, δεν υπόσχεται, δεν παροχολογεί. Μονάχα δίνει λύσεις και θα προσπαθήσει να υλοποιήσει αυτά που μπορεί να υλοποιήσει.
Ας αφήσουμε λοιπόν τους τσακωμούς και τους λαϊκισμούς και ας καταλάβουμε επιτέλους ότι μόνο όλοι μαζί θα καταφέρουμε σίγα σιγά να βάλουμε το λιθαράκι μας για να ισορροπήσει η κοινωνία μας, όλοι εμείς που πιστεύουμε στην Ευρώπη, στην ελεύθερη οικονομία και που δεν φοράμε «κόκκινες παρωπίδες» λόγω των ιδεοληψιών μας να βοηθήσουμε τη Νέα Δημοκρατία να δυναμώσει κι άλλο.