Είθισται να λέμε ότι «ο νεκρός δεδικαίωται». Τούτο όμως δεν σημαίνει ότι δικαιώνεται για τις πράξεις, τα λάθη ή για τις παραλείψεις του, αλλά ότι δεν μπορεί να διαπράξει άλλα. Είναι σημαντική η ανάλυση που έχει κάνει ο ιστορικός και συγγραφές Απόστολος Δοξιάδης και η οποία παρατίθεται στο τέλος του κειμένου.
Ο Κώστας
Σημίτης, λοιπόν, με βάση την ερμηνεία Δοξιάδη «δεδικαίωται».
Στην Ελλάδα, που συνηθίζουμε να αλλάζουμε τις έννοιες των Γραφών και των ρήσεων που περιλαμβάνουν, αρχίσαμε να εξαγνίζουμε τον Κώστα Σημίτη ομοϊδεάτες και αντίπαλοι. Θα μου πείτε αυτό επιβάλλει ο πολιτικός πολιτισμός. Σαφώς. Αλλά ο πολιτικός πολιτισμός δεν ταυτίζεται με τη λήθη. Γιατί ναι μεν ο Κώστας Σημίτης είναι ο άνθρωπος που έβαλε την Ελλάδα στο ευρώ, αλλά είναι και ο άνθρωπος που την έβαλε χωρίς κανέναν έλεγχο στις τιμές.