«Θεωρώ ότι είναι σοβαρό λάθος, αν όχι και ντροπή» δήλωσε ο υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για θέματα Αποδήμου Ελληνισμού, Αντώνης Διαματάρης, παίρνοντας αποστάσεις από την συμφωνία της διακομματικής, η οποία επετεύχθη επειδή έγιναν αποδεκτοί οι όροι που έθεσε το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Ελληνικό Πρόγραμμα της ραδιοφωνίας SBS, ο υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για θέματα Αποδήμου Ελληνισμού, Αντώνης Διαματάρης, εξέφρασε τη δυσαρέσκεια του για «πολλά δύσκολα και αρνητικά σημεία της συμφωνίας» της διακομματικής.
Στηλίτευσε το γεγονός της ύπαρξης του λεγόμενου «κόφτη» των 35 ετών. Υπενθυμίζεται, ότι δικαίωμα διευκόλυνσης στην άσκηση του εκλογικού δικαιώματος, θα έχει ο απόδημος ο οποίος απουσιάζει από την Ελλάδα τα τελευταία 35 χρόνια, αλλά, μπορεί να αποδείξει με δημόσια έγγραφα την παρουσία του στην Ελλάδα για τουλάχιστον 2 χρόνια, είτε ως εργαζόμενος, είτε ως σπουδαστής ή υπηρετώντας τη στρατιωτική θητεία του.
«Θεωρώ ότι είναι σοβαρό λάθος, αν όχι και ντροπή», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Διαματάρης.
«Ελπίζω, μέχρι που να φτάσουμε στο τέλος αυτού του διαλόγου, ότι θα καταλάβουν και τα κόμματα, που προωθούν τέτοιες παράλογες διατάξεις, ότι ο Έλληνας δεν σταματάει να είναι Έλληνας, μετά από 35 ή 40 ή 10 ή 20 χρόνια. Ο Έλληνας είναι Έλληνας, για όλη του τη ζωή», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Βέβαια ο κ. Διαματάρης, που ο κ. Μητσοτάκης τον έκανε υφυπουργό, μπορεί να έχει μια αδυναμία αντίληψης των πολιτικών πραγμάτων και δεν γνωρίζει πώς μπορεί να συναφθεί μια διακομματική συμφωνία. Αν και δεν θα έπρεπε γιατί επί 30 και πλέον, χρόνια εκδότης του Εθνικού Κήρυκα Νέας Υόρκης θα έπρεπε να έχει εντρυφήσει περισσότερο με τα πολιτικά, αφήνοντας τα επιχειρηματικά κατά μέρος.
Διακομματικές συμφωνίες δεν επιτυγχάνονται αν όλοι δεν βάλουν «νερό στο κρασί τους».
Και το ΚΚΕ άλλαξε θέση, και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, και η Ελληνική Λύση και η ΝΔ. Κανένα από τα κόμματα (πλην του Μέρα 25) δεν διατήρησε την αρχική του θέση και έτσι «συναντήθηκαν» κάπου στη μέση της διαδρομής.
Εκείνο που δεν θέλει – ή δεν μπορεί- να καταλάβει ο κ. Διαματάρης είναι ότι η επιλογή του υπουργού Εσωτερικών κ. Θεοδωρικάκου και, κατ’ επέκτασιν του πρωθυπουργού που τον είχε εξουσιοδοτήσει, ήταν μεταξύ του «κανένας» και του «μερικές εκατοντάδες χιλιάδες». Γιατί αν δεν συμφωνούσαν δεν θα ψήφιζε κανένας από τον τόπο κατοικίας του, ενώ τώρα που συμφώνησαν θα ψηφίσουν, τουλάχιστον, μερικές εκατοντάδες χιλιάδες.
Εκείνο που επίσης δεν θέλει – ή δεν μπορεί – να καταλάβει ο κ. Διαματάρης, είναι ότι εκείνοι που δεν εμπίπτουν στην συμφωνία της διακομματικής, δεν χάνουν το δικαίωμά τους να ψηφίσουν, επειδή συνταγματικά κανείς δεν μπορεί να τους το αφαιρέσει. Μπορούν, όπως και πριν, να έλθουν στην Ελλάδα και να ψηφίσουν ως Έλληνες. Δεν αφαιρεί κανένας σε κανέναν την ιδιότητα του Έλληνα.
Και το ερώτημα, τελικά, που προκύπτει είναι τι απ’ όλα συμβαίνει; Ο υφυπουργός που είναι αρμόδιος για τη Ομογένεια δεν θέλει ή δεν μπορεί να καταλάβει;
Πάντως ό,τι και να ισχύει είναι επικίνδυνο για την κυβέρνηση να διατηρεί στους κόλπους της πρόσωπα που αποκαλούν πράξεις της και –κατά γενική ομολογία επιτυχίες της – «ντροπή».
Αλήθεια ο κ. Διαματάρης πώς δέχεται και εξακολουθεί να μετέχει σε μια κυβέρνηση που οι συμφωνίες της αποτελούν κατ’ αυτόν «ντροπή»; Ή υπερισχύει «δεν βαριέσαι, είπαμε μια παπ@ρα για τα μάτια του κόσμου, αλλά η υπουργική καρέκλα είναι γλυκιά και δεν πρέπει να την χάσουμε»…
Πάντως η αντίδραση Διαματάρη δείχνει ότι ο κ. Μητσοτάκης καλό θα ήταν να αναθεωρήσει κάποιες νεωτεριστικές απόψεις που είχε κατά τον σχηματισμό της κυβέρνησης και να αποφεύγει σε πολιτικές θέσεις να βάζει μη πολιτικά πρόσωπα. Επειδή κάποιος ήταν καλός εκδότης δεν σημαίνει ότι θα είναι και καλός υπουργός; Το ζήσαμε με τους κάθε λογής καθηγητές… Μη το ζήσουμε και με τους λεγόμενους «τεχνοκράτες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.