Τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων δεν κατοχυρώνονται με προκλήσεις- Η Βουλή δεν είναι Ερμού, ούτε Βουκουρεστίου!

Όλοι όσοι είναι υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, θα πρέπει να καταλάβουν ότι βασικός κανόνας για την αποδοχή των δικαιωμάτων τους από την κοινωνία είναι η αποφυγή προκλήσεων.

Και χθες όμως είδαμε να παρελαύνουν μουσάτοι-ες  τρανς από τα θεωρία της Βουλής με προκλητικές εμφανίσεις που

δεν συνάδουν, ούτε καν με τον κανονισμό του Κοινοβουλίου, περί κοσμίας ενδυμασίας.

Φυσικά δικαίωμά του είναι του καθενός και της καθεμιάς να πάει όπου θέλει όπως θέλει. Όταν όμως υποτίθεται μάχεσαι σε μια συντηρητική κοινωνία για να κατακτήσεις κάποια σημαντικά δικαιώματα, όπως η αναδοχή παιδιών, τότε θα έπρεπε κάποιοι να συμπεριφέρονται με λιγότερη προκλητικότητα.

Ένας βουλευτής που αμφιταλαντεύεται για το αν θα ψηφίσει ναι ή όχι στο άρθρο 8, και οι ενστάσεις του επικεντρώνονται κυρίως ότι το παιδί ομοφυλοφίλων θα έχει έντονες επιρροές από την τάση μιμητισμού που έχουν όλα τα παιδιά, εσείς πού πιστεύετε  ότι θα κατέληξε αν είδε το (ουδέτερο παρακαλώ σύμφωνα με τον νόμο) Τζέησον- Αντιγόνη και κάποια άλλα τρανς στα θεωρία με τα... φορεματάκια τους και τα μουσάκια τους;

Πρέπει να καταλάβουμε ότι σε μια ελεύθερη δημοκρατική κοινωνία έχουν όλοι θέση. Αρκεί να μη προκαλεί ο ένας τον άλλον. Τώρα το τι συνιστά πρόκληση, είναι κάτι που χρήζει συζητήσεως, αλλά αν κάνουμε μια βόλτα σε έναν κεντρικό δρόμο της Αθήνας θα κατανοήσουμε τι κινείται μέσα στα συνηθισμένα και τι προκαλεί.

Και πάντως εκείνο που πρέπει να καταλάβουν και επισκέπτες και προσωρινοί «ένοικοι» του Κοινοβουλίου, είναι ότι η Βουλή δεν είναι ούτε Ερμού, ούτε Βουκουρεστίου.