Μετά την ολοκλήρωση της χθεσινής συζήτησης
και της τριτολογίας του πρωθυπουργού, ο Αντώνης Σαμαράς σε συζήτηση που είχε με
δημοσιογράφους υποστήριξε ότι η κυβέρνηση οργάνωσε τη συζήτηση επειδή αναζητεί
συνενόχους.
Είπε συγκεκριμένα:
«Επειδή
έχουμε να κάνουμε με κυβέρνηση προπαγανδιστών η προσπάθεια του κ. Τσίπρα να
βρει συνενόχους στην αντιπολίτευση, πέφτει στο κενό. Δεν διαπραγματευόμαστε
μαζί. Η αποτυχία και η αδυναμία συμφωνίας ανήκει αποκλειστικά στον πρωθυπουργό.
Αυτοί είπαν προεκλογικά ψέματα και σήμερα πληρώνουν τα επίχειρα. Οργάνωσαν την αποψινή συζήτηση επειδή αναζητούν συνενόχους στην αποτυχία».
Αυτοί είπαν προεκλογικά ψέματα και σήμερα πληρώνουν τα επίχειρα. Οργάνωσαν την αποψινή συζήτηση επειδή αναζητούν συνενόχους στην αποτυχία».
Αυτή η φτηνή αντιπολιτευτική προσέγγιση
μπορεί να ήταν ένα καλό επιχείρημα για την αντιπολίτευση σε άλλες εποχές. Είναι
η ίδια ακριβώς αντιμετώπιση του κ. Τσίπρα όταν ο κ. Σαμαράς ήταν πρωθυπουργός.
Όταν ο κ. Σαμαράς καλούσε την τότε αντιπολίτευση να καταθέσει προτάσεις ο κ.
Τσίπρας του έλεγε ότι αυτός κάνει τη διαπραγμάτευση και να μη ζητεί συνενόχους.
Οι καταστάσεις όμως δεν είναι ίδιες. Τότε η
Ελλάδα έκανε τα πρώτα δειλά βήματα προς την ανάπτυξη, τώρα η Ελλάδα βρίσκεται
ξανά στο χείλος του γκρεμού. Και το χειρότερο με μια κυβέρνηση που δεν φαίνεται
να έχει συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα της κατάστασης.
Επειδή λοιπόν ο κ. Σαμαράς είναι εκείνος που
μίλησε για την ανάγκη εθνικής συνεννόησης, καλό θα ήταν να επιμείνει σε αυτό
και στη συνείδηση του λαού δεν θα βγει χαμένος. Δεν είναι, όμως, δυνατόν να
ζητάει εθνική συνεννόηση και ταυτόχρονα να μιλά για συνενόχους. Αυτά τα δύο δεν
πάνε μαζί. Ή κάνει την προσπάθεια για εθνική συνεννόηση μέχρι τέλους ώστε να
δείξει ότι είναι ειλικρινής ή να μη το αναφέρει καθόλου. Γιατί αποδεικνύεται
πως όσα έλεγε για εθνική συνεννόηση δεν ήταν παρά μια κίνηση τακτικής. Όποιος
πιστεύει στην εθνική συνεννόηση αγωνίζεται για να την πετύχει και κάνει
υποχωρήσεις. Δεν πιάνεται από τα λάθη του αντιπάλου του για να κερδίσει
πρόσκαιρα πολιτικούς πόντους. Δεν ζητάς εθνική συνεννόηση και ταυτόχρονα
απαιτείς και συγγνώμη;
Ποια συγγνώμη να ζητήσει ο κ. Τσίπρας και σε
τι να πρωτοζητήσει συγγνώμη; Σε ποιο από όλα τα ψέματα που είπε προεκλογικά για
να υφαρπάξει την ψήφο του λαού να ζητήσει συγγνώμη; Και χρειάζεται τη συγγνώμη
ο λαός; Λες και δεν ζούμε τα αποτελέσματα της λάθος πολιτικής του κ. Τσίπρα;
Σωστή πολιτική για να βγούμε από το αδιέξοδο της χρεοκοπίας χρειαζόμαστε και
αυτή τη σωστή πολιτική όποιος θέλει πράγματι την εθνική συνεννόηση οφείλει να
αγωνιστεί για να την πετύχει. Αν ο κ. Σαμαράς βοηθήσει τον κ. Τσίπρα δεν θα τον
πει ο λαός συνένοχο. Σωτήρα θα τον πει… Τον αφήνει όμως η ψύχωση της δικαίωσης
από την οποία διακατέχεται να το καταλάβει;
Είχαμε την ελπίδα ότι έστω την ύστατη στιγμή
οι πολιτικοί μας θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων. Δυστυχώς η χθεσινή
συζήτηση επέτεινε την ανησυχία μας γιατί φαίνεται ότι η Ελλάδα πορεύεται στα
βράχια χωρίς πραγματική ηγεσία. Πολιτικάντηδες είναι όλοι που μέσω τακτικισμών
επιχειρούν να μη χρεωθούν τον «μουτζούρη».
Ελπίζουμε ο λαός να τους καταλάβει και να τους ανταμείψει ανάλογα… Φοβούμαστε όμως ότι θα είναι αργά.
Rigillis18.blogspot/ Παρατηρητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.