Ο «κυρίαρχος» Τσίπρας και ο «μοιραίος» Σαμαράς

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΟΥΛΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟ

Τη νίκη του «νέου έναντι του παλαιού» πιστοποιεί το αποτέλεσμα των εκλογών του Ιανουαρίου σύμφωνα με τον πολιτικό αναλυτή και επικοινωνιολόγο Γιάννη Λούλη.

 

Στη συνέντευξή του στο «Έθνος της Κυριακής» περιγράφει τους δύο κεντρικούς... μονομάχους της εκλογικής αναμέτρησης και κάνει λόγο για έναν «κυρίαρχο Τσίπρα» και έναν «μοιραίο Σαμαρά».

Τα αίτια που οδήγησαν στο εκλογικό αποτέλεσμα του Ιανουαρίου και στην αλλαγή του πολιτικού σκηνικού αναλύονται στο νέο βιβλίο του Γ. Λούλη «Η μεγάλη τιμωρία», η συγγραφή του οποίου ξεκίνησε οκτώ μήνες πριν από τις εκλογές, με τον πολιτικό αναλυτή να είναι σίγουρος ότι θα

επικρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το κουβάρι αρχίζει να ξετυλίγεται αμέσως μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, όπου ο Γιάννης Λούλης σε άρθρο του στο «Εθνος» εκτίμησε πως η νίκη της Νέας Δημοκρατίας ήταν πύρρειος. Μάλιστα απόσπασμα του άρθρου υπάρχει στον πρόλογο του νέου βιβλίου του.

Αρρωστα κόμματα

Το εξώφυλλο του καινούργιου βιβλίου του Γιάννη Λούλη «Η μεγάλη τιμωρία». Ο επικοινωνιολόγος ισχυρίζεται ότι οι ψηφοφόροι επέλεξαν τον Αλ. Τσίπρα όχι γιατί δήλωνε αριστερός, αλλά γιατί εμφανιζόταν ως κάτι νέο απέναντι στο παλιό που απωθούσε. Όσον αφορά τον Αντ. Σαμαρά, λέει ότι είχε δίπλα του ακραίους γυρίζοντας τη ΝΔ σε νοοτροπίες και αντιλήψεις άλλων δεκαετιών. «Πώς είναι δυνατόν αρχηγός κεντροδεξιού κόμματος να έχει ως έναν από τους τρεις στενότερους συνεργάτες του τον Μπαλτάκο;» διερωτάται.

Στο ερώτημα γιατί ήταν τόσο βέβαιος για το αποτέλεσμα του Ιανουαρίου, εξηγεί: «Πίστευα πως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ήταν βαθύτατα άρρωστα κόμματα. Αλλωστε και οι ψηφοφόροι είχαν κουραστεί από αυτά. Ηταν παλαιοκομματικά, πελατειακά, αντιμεταρρυθμιστικά. Αρα, θα αποτύγχαναν κυβερνητικά. Και η αποτυχία τους θα τροφοδοτούσε την άνοδο του Αλέξη Τσίπρα». Κάνοντας μια αναδρομή στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών υπογραμμίζει πως «πείστηκα ότι το σενάριο ήταν πλέον έτοιμο να επιβεβαιωθεί. Λάθη επί λαθών των κυβερνώντων οριστικοποίησαν το τέλος των κυρίαρχων κομμάτων της μεταπολίτευσης».

«Η μεγάλη τιμωρία» είναι το τρίτο βιβλίο του Γ. Λούλη μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Όπως ο ίδιος εξηγεί, «είναι μια τριλογία που περιγράφει την οικονομική κρίση, τα αίτιά της και τη διαχείρισή της από δύο κόμματα που διαφέντευαν το πολιτικό τοπίο όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης. Αυτά συγκέντρωναν παγίως αθροιστικά ποσοστά πάνω από 80%. Τον Φεβρουάριο του 2015, τα κόμματα αυτά συγκέντρωσαν αθροιστικά μόνο 32,5%. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα του 3% - 4%, κέρδισε 36,3%. Πρόκειται για πολιτικό σεισμό. Φυσικά, χωρίς τον Τσίπρα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα εκτινασσόταν. Σαμαράς - Βενιζέλος αποδείχθηκαν οι καλύτεροι σύμμαχοι του Τσίπρα».

Μετά από αυτή την απάντηση, προκύπτει το ερώτημα στον Γ. Λούλη: «Λέτε διαρκώς «Τσίπρας» και ελάχιστα «ΣΥΡΙΖΑ». Γιατί;». Η απάντηση άμεση. «ο Τσίπρας είναι, με διαφορά, το ισχυρότερο χαρτί του κόμματός του. Έχει φρεσκάδα, σημαντικές επικοινωνιακές ικανότητες και στρατηγική σκέψη. Στις εκλογές του 2015 πήρε τον ΣΥΡΙΖΑ στις πλάτες του με την εικόνα που εξέπεμψε».

Σκιαγραφώντας την πορεία του Αλ. Τσίπρα προς τις εκλογές, επισημαίνει πως «ήταν μετριοπαθής. Κυρίως καθησύχασε ότι θα κρατήσει την Ελλάδα στην ευρωζώνη. Ασχολήθηκε λίγο με τους ήδη «τελειωμένους» αντιπάλους του. Το εκλογικό του αφήγημα απέπνεε ηρεμία και σιγουριά. Γι' αυτό κέρδισε κατά κράτος τον μεσαίο χώρο. Φυσικά, η μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων του Τσίπρα δεν τον επέλεξαν διότι δήλωνε «αριστερός». Τον επέλεξαν, διότι εμφανιζόταν ως κάτι νέο απέναντι στο παλιό που απωθούσε».

Το ερώτημα που προκύπτει είναι νίκησε ο Τσίπρας ή έχασαν τα δύο κόμματα που είχαν κυριαρχήσει στη μεταπολίτευση; Σύμφωνα με τον Γ. Λούλη, «αποδοκιμάστηκαν οι άλλοι. Οι άλλοι ήταν το χείρον. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προκαλούσε εμπιστοσύνη. Όμως ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας δικαιούνταν, κατά την άποψη των ψηφοφόρων, τουλάχιστον, να δοκιμαστούν. Ειδικά ο Τσίπρας προκαλούσε θετικά συναισθήματα».

Τοξική η ΝΔ
Κληθείς να σχολιάσει τα σενάρια περί «αριστερής παρένθεσης» απαντά: «Ονειροβατεί ο αρχηγός της ΝΔ. Ακόμη και ανεπάρκειες να δείξει η κυβέρνηση Τσίπρα, οι ψηφοφόροι, μετά τις εκλογές, έχουν κλείσει οριστικά τον διακόπτη στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ. Ειδικά ψηφοφόροι της ΝΔ, που την ψήφισαν με λιγότερο από μισή καρδιά, την εγκαταλείπουν ήδη. Τώρα βρίσκεται στο 19%, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνά το 40%. Όσο ο Σαμαράς μένει στην ηγεσία της ΝΔ, τόσο βοηθάει τον Τσίπρα. Με αρχηγό τον Σαμαρά, η ΝΔ είναι πλέον τοξική».

Σύμφωνα με τον συγγραφέα του βιβλίου «Η μεγάλη τιμωρία», ο Αντ. Σαμαράς ήταν «μοιραίος», καθώς «υπό την ηγεσία του, η ΝΔ συγκέντρωσε τα χαμηλότερα ποσοστά της ιστορίας της». Τεκμηριώνοντας την άποψη αυτή για τον πρόεδρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης σημειώνει «δεν έφερε κάτι νέο. Γύρισε στη ΝΔ με νοοτροπίες και αντιλήψεις άλλων δεκαετιών. Ως αξιωματική αντιπολίτευση ήταν λαϊκιστής. Η ΝΔ έκανε τη μεγαλύτερη δεξιά στροφή της ιστορίας της. Διεξήγαγε την πιο φοβική και ακραία εκστρατεία στην ιστορία του κόμματος. Είχε δίπλα του ακραίους. Πώς είναι δυνατόν αρχηγός κεντροδεξιού κόμματος να έχει ως έναν από τους τρεις στενότερους συνεργάτες του τον Μπαλτάκο;».

Ο Γιάννης Λούλης καταθέτει την άποψή του για τα πρώτα βήματα που κάνει η νέα κυβέρνηση, χαρακτηρίζοντας τον Αλέξη Τσίπρα «κυρίαρχο», επισημαίνοντας πως «έχει τεράστια περιθώρια ανοχής για να κυβερνήσει». Ωστόσο κρούει... καμπανάκι τονίζοντας ότι «αυτό το κεφάλαιο είναι αδιανόητο να αφήσει να του το καταστρέψουν συνεργάτες του είτε λόγω δογματισμών και ιδεοληψίας, είτε λόγω έπαρσης και ναρκισσισμού. Αυτό όμως μπορεί να συμβεί. Κάποια αρχικά σημάδια δεν είναι τα καλύτερα. Επίσης, η χώρα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις κοινού νου στο άρρωστο κράτος, που είναι η εστία της κρίσης. Αυτές δεν έχουν ιδεολογικό χρώμα».

Ως επίλογο αναφέρει πως στη συγκεκριμένη περίπτωση ισχύει το «μαύρη γάτα ? άσπρη γάτα, το ουσιώδες είναι να πιάνει ποντίκια» και θέτει το ερώτημα: «Θα τολμήσει όμως ο Τσίπρας;».

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΚΚΑΛΙΑΡΗ

Πηγή: ethnos.gr