Ο Τσίπρας δεν φτάνει να μπορεί να κυβερνήσει, πρέπει και να θέλει...

Από συστάσεώς του ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα διφορούμενο. Όλοι είχαμε τις απορίες μας πώς θα μπορούσαν να συνυπάρξουν όλες οι συνιστώσες του. Το μπόνους των 50 εδρών και κυρίως η προοπτική της κυβέρνησης και της εξουσίας όμως είχε καταφέρει να ενώσει όλες αυτές τις διαφορετικές απόψεις και αντιλήψεις.
Όμως, όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μας, "τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κ@λ@ς" και πιθανόν το μάθημα που θέλησαν να δώσουν οι ευρωπαίοι στους λαούς για την πιθανότητα και άλλων τέτοιων εγχειρημάτων οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στο να
διασπαστεί εις τα εξ ων συνετέθη.
Βλέπουμε λοιπόν να φεύγουν ο Λαφαζάνης και η αριστερή πλατφόρμα, οι 53 να μην είναι πλέον συμπαγής ομάδα και να έχει σπάσει σε τουλάχιστον δύο κομμάτια και να έχουμε άλλους να θέλουν να αποσύρουν τους δικούς τους και να μην επιθυμούν να τους κατεβάσουν στα ψηφοδέλτια (βλέπε Θοδωρής Δρίτσας και Τασία Χριστοδουλοπούλου) ή να αμφιταλαντεύονται όπως οι Τσακαλώτος και Σακελλαρίδης ή να παραιτούνται όπως ο Κορωνάκης.
Έχουμε βέβαια και την πρόεδρο Ζωή που έχει το δικό της μπαϊράκι, τον Αλέξη Μητρόπουλο να τον κυνηγάει ο οικονομικός εισαγγελέας, 

Από την άλλη σε ερώτηση της εφημερίδας La Republicca «από ανθρώπινης άποψης, πως προσέγγισε ο Τσίπρας την εξουσία;» ο Σ. Παππάς (πατέρας του Νίκου), απάντησε: «Την ημέρα των εκλογών με ρώτησε: «Μα εγώ πότε θα αρχίσω να ζω πραγματικά; Και του απάντησα: " ποτέ, αγαπητέ Αλέξη"».

«Aπέδειξε ότι έχει πολιτική διαίσθηση και ότι είναι ρεαλιστής. Η δημοτικότητά του αυξήθηκε, είναι ένας από τους πέντε γνωστότερους πολιτικούς στον κόσμο. Και, πάνω από όλα, από το 1944 μέχρι σήμερα ήταν ο πρώτος ηγέτης της ελληνικής αριστεράς ο οποίος είπε ότι δεν αρκούσε η αντιπολίτευση αλλά έπρεπε να κυβερνήσουμε. Και το πράττει, και σήμερα, με ταπεινότητα, παρά την αποφασιστικότητα», συμπλήρωσε.

Το θέμα είναι όχι μόνο αν μπορεί με τις συνιστώσες του να κυβερνήσει, αλλά και αν έχει καταλάβει ότι η διακυβέρνηση μιας χώρας διαφέρει από τη διακυβέρνηση ενός κόμματος.
Και το χειρότερο είναι ότι αυτό δεν το έχει καταλάβει, αφού τα κομματικά προβλήματα καθορίζουν τις  κυβερνητικές αποφάσεις και το μέλλον της χώρας.
Συνεπώς ο ηγέτης της Αριστεράς, κατά Στέλιο Παπά, αποδείχθηκε καλός στην Αντιπολίτευση αλλά στη διακυβέρνηση εζυγίσθη κι εκρίθη ελλιποβαρύς!!!

rigillis18.blogspot/Η Ρηγιλλίτσα