Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι 2

Κόλαφος η ευρωπαϊκή περιοδεία του προέδρου Αντώνη. Πήγε με τσαμπουκά και επιστρέφει με «πεσμένα αυτιά».

Και μη πει κανείς καμιά φαηλακία ότι έτσι πρέπει να είναι οι εθνικοί ηγέτες, δηλαδή, να μη μασάνε και να τα ρίχνουνε στους ξένους, γιατί θετικό για τη χώρα σου είναι ό,τι ευνοεί το λαό και την πατρίδα και όχι ό,τι ευνοεί τις πολιτικές σου φιλοδοξίες.

Απλά σε όσους βλέπουν στο πρόσωπο του προέδρου Αντώνη τον νέο Παπαφλέσσα θα τους θυμίσω ως παλαιότερος ότι σε κάποιες αντίστοιχες ατραπούς παρέσυρε την πολιτική ηγεσία της Ελλάδος το 1992 με το Σκοπιανό, το οποίο αντί να κλείσουμε με μια ευνοϊκή για την χώρα μας, σύνθετη ονομασία, όπως μπορούσαμε τότε, οδηγηθήκαμε στο σημερινό αδιέξοδο και στην de facto  αναγνώριση των Σκοπίων από σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο, ως Μακεδονία. Και αν δεν υπήρχαν στο Βουκουρέστι ο Καραμανλής και η Μπακογιάννη, τα Σκόπια θα ήταν ήδη και μέλη του ΝΑΤΟ.

Αλλά και μιας και το έφερε η κουβέντα στο Σκοπιανό, θα υιοθετήσω αυτό που είπε ο Βουλευτής Ηλείας Γιώργος Κοντογιάννης το βράδυ της Τρίτης στο «Κανάλι 9», ότι η περιοδεία του προέδρου Αντώνη στην Ευρώπη θυμίζει τον Απρίλιο του 1992, τότε που ως υπουργός Εξωτερικών μπήκε με τσαμπουκά στο Προεδρικό Μέγαρο θέλοντας να επιβάλει στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών για το Σκοπιανό την άποψή του και σε λίγο όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί με πρώτον τον τότε Πρόεδρο Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον πέταξαν έξω.  Και όλα αυτά είναι καταγεγραμμένα στον τόμο 12β της σειράς βιβλίων «Κωνσταντίνος Καραμανλής- Αρχείο, γεγονότα και κείμενα» (σελ. 636-637), και υπογεγραμμένα από τον τότε Γενικό Γραμματέα της Προεδρίας της Δημοκρατίας κ. Πέτρο Μολυβιάτη (ναι, πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο που αργότερα έστρωνε το δρόμο στην άνοδο του Αντώνη Σαμαρά στην προεδρία της ΝΔ, υπονομεύοντας τον Κώστα Καραμανλή ως πρωθυπουργό).

Έτσι και τώρα ο Αντουάν «πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος» και μάλιστα γαλλικά!!!

Σκεφθείτε πού μπορεί να οδηγήσει τη χώρα η πολιτική Σαμαρά και ας δούμε μετά πώς θα ξεφύγουμε από την χρεοκοπία και ό,τι αυτή συνεπάγεται (στάση πληρωμών σε όλα τα επίπεδα ακόμα και σε μισθούς και συντάξεις).

Θα συμφωνήσω πάντως σε ένα με τον πρόεδρο Αντώνη. Όντως χρειάζεται άλλο μίγμα πολιτικής, αλλά θα πρέπει να καταλάβουμε κι εμείς ως λαός ότι χρειάζονται κι άλλοι πολιτικοί για να εφαρμόζουν αυτό το άλλο μίγμα. Η Ελλάδα χρειάζεται πολιτικούς που λένε την αλήθεια και όχι Ιζνογκούντ που θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη, με οποιοδήποτε κόστος για τη χώρα.

Χ.Ψ.Α.