Λύση ισοδύναμη με εθνική μειοδοσία το "Μακεδονία του Ίλιντεν" που συζητεί για τα Σκόπια ο Τσίπρας!

Τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ έγραφαν από το πρωί για λύση «έκπληξη» σε ό,τι αφορά την υπόθεση των Σκοπίων.
Αυτό κάθε υποψιασμένο πολίτη αυτής της χώρας τον ανησύχησε.
Η κατάσταση έγινε ακόμη πιο ανησυχητική από το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας διαπραγματευόταν μέχρι τις 3.00 το πρωί. Και όλοι θυμόμαστε τι συνέβη
στην προηγούμενη… μακρά, μεταμεσονύχτια διαπραγμάτευση και το μνημόνιο που φορτώθηκε ο ελληνικός λαός.
Συνεπώς τίποτε καλό δεν περιμέναμε από τη νέα μεταμεσονύχτια διαπραγμάτευση στη Σόφια.

Το «παραμύθι» έσκασε λίγο πριν από το μεσημέρι και η λύση έκπληξη ήταν το Ilindenska Republika Makedonija (στα σλαβικά),  Ilinden Μacedonia (στα αγγλικά) και «Δημοκρατία της Ίλιντεν Μακεδονίας» στα ελληνικά.

Εκεί καταλάβαμε ότι όσοι μιλούσαν για έκπληξη, τελικά είχαν δίκιο. Μόνο που η έκπληξη ήταν αρνητική. Ποτέ δεν φανταζόμαστε ότι θα υπήρχε Έλληνας πρωθυπουργός που να μην γνώριζε τι είναι η Εξέγερση του Ίλιντεν την οποία θέλουν να βάλουν ως προσδιοριστικό της ονομασίας τους τα Σκόπια ή ότι δεν θα καταλάβαινε τον λόγο για τον οποίο κάνουν αυτήν την πρόταση. Και θα μου πείτε «καλά αυτός είναι ανιστόρητος. Ο υπουργός των Εξωτερικών πώς δέχθηκε να μπει σε μια τέτοια συζήτηση;».

Για να καταστήσουμε σαφές τη σημασία της πρότασης, το Ίλιντεν για τους Σκοπιανούς είναι ό,τι για εμάς τους Έλληνες η 25^η Μαρτίου. Με μια διαφορά. Εμείς ως Έλληνες προϋπήρχαμε και της 25^ης Μαρτίου. Αυτοί θεωρούν την 25^η Μαρτίου αρχή της γένεσης του λεγόμενου «Μακεδονικού έθνους».  Τι ακριβώς συνέβη τότε μπορείτε να το διαβάσετε στο απόσπασμα από την ανάρτηση του Wikidedia ή από ιστορικά βιβλία.

Το συμπέρασμα όμως από όποιο βιβλίο και να διαβάσετε είναι ένα: Ότι στην εξέγερση του Ίλιντεν εναντίον των Οθωμανών (20 Ιουλίου 1903) οι σλαβόφωνοι της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας εξεγέρθηκαν με στόχο την αυτονόμηση Μακεδονίας και Θράκης και την μετέπειτα προσάρτησή τους στην Βουλγαρία, κατά τα πρότυπα της Ανατολικής Ρωμυλίας.

Αυτό ήταν γνωστό και για το λόγο αυτό το επίσημο ελληνικό κράτος έμεινε αμέτοχο, αλλά και γι’ αυτό ο μακεδονομάχος Μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης αντιτάχθηκε στην εξέγερση. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι Σκοπιανοί την εορτάζουν ως εθνική εορτή και οι Βούλγαροι, ακόμα και σήμερα την έχουν υιοθετήσει.

Με λίγα λόγια η συγκεκριμένη εξέγερση είναι η απαρχή όλων των δεινών για το λεγόμενο «μακεδονικό ζήτημα», έστω κι αν το θέμα με το λεγόμενο «¨μακεδονικό έθνος» προέκυψε στην πορεία, αφού τότε οι εξεγερμένοι ήθελαν την ένωσή τους με τη Βουλγαρία στην οποία ένιωθαν ότι εθνοτικά ανήκουν.

Έρχεται λοιπόν τώρα μια ελληνική κυβέρνηση, αυτή του ανιστόρητου Αλέξη Τσίπρα και μπαίνει σε συζήτηση για να αναγνωρίσει τα Σκόπια με το όνομα που δημιούργησε όλα τα προβλήματα. Αυτό κι αν υποκρύπτει αλυτρωτικές τάσεις… Ακόμα και σκέτο Ίλιντεν να ήθελαν τα Σκόπια να ονομαστούν εμείς θα έπρεπε να είχαμε αντιρρήσεις…

Το ζήτημα είναι ότι η ΝΔ πρέπει να αντιδράσει άμεσα και να αποκαλύψει στον ελληνικό λαό την εθνική μειοδοσία στην οποία προχωρεί η κυβέρνηση Τσίπρα- Καμμένου.

Και φυσικά ελπίζουμε πως ούτε το Κοινοβούλιο, ούτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θα κάνουν αποδεκτή μια τέτοια λύση.

Τι είναι η εξέγερση του Ίλιντεν (στοιχεία Wikipedia)

Η Εξέγερση του Ίλιντεν (βουλγαρικά: Илинденско-Преображенско въстание, προφέρεται Ηλιντένσκο-Πρεομπράζενσκο βάστανιε, κυριολεκτικά: Εξέγερση του Προφήτη Ηλία-Μεταμορφώσεως) ήταν μία επανάσταση σλαβοφώνων της Μακεδονίας που οργανώθηκε και υλοποιήθηκε στο Μακεδονικό έδαφος από την αυτονομιστική οργάνωση Εσωτερική Μακεδονο-Αδριανουπολιτική Επαναστατική Οργάνωση τον Ιούλιο (Ιουλιανό Ημερολόγιο) / Αύγουστο (Γρηγοριανό Ημερολόγιο) του 1903 ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.^[1] Σήμερα αυτή η επανάσταση γιορτάζεται στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας ως εθνική επέτειος και για πολλούς στη χώρα θεωρείται η αρχή της Σλαβομακεδονικης εθνογένεσης, ενώ την υιοθετεί και η Βουλγαρία.
Ονομάστηκε έτσι από την ημέρα που ξεκίνησε, την ημέρα του Προφήτη Ηλία, στις 20 Ιουλίου (Ιουλιανό Ημερολόγιο) / 2 Αυγούστου 1903 (γρηγοριανό ημερολόγιο), στο Βιλαέτι του Μοναστηρίου και συγκεκριμένα στους καζάδες Αχρίδας, Πρέσπας, Κιτσόβου, Μοναστηρίου, Φλώρινας, Καστοριάς και Καϊλαρίων, όπου σημειώθηκε και η πιο έντονη και εντυπωσιακή σε αποτελέσματα δράση, στα βόρεια διαμερίσματα του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης, που γειτόνευαν με τη βουλγαρική ηγεμονία και σε ορισμένες περιοχές του Βιλαετίου της Αδριανούπολης, κυρίως στην περιοχή των Σαράντα Εκκλησιών.^[2]

Το 1897 δημιουργήθηκε η Σλαβόφωνη Εσωτερική Μακεδονο-Αδριανουπολιτική Επαναστατική Οργάνωση (ΕΜΑΕΟ) ώστε να οργανώσει και να προκαλέσει μια εξέγερση, με την υπόσχεση αυτοδιάθεσης και αυτονομίας στον τοπικό πληθυσμό. Αρχική επιδίωξη της ήταν έπειτα από την αυτονόμηση της Μακεδονίας και της Θράκης, να ενταχθούν οι δυο περιοχές στο Βουλγαρικό Βασίλειο, όπως έγινε στην περίπτωση της Ανατολικής Ρωμηλίας όταν- με την Συνθήκη του Βερολίνου (1878)- η περιοχή αυτονομήθηκε και αργότερα, με πραξικόπημα ενάντια στην οθωμανική αρχή, προσαρτήθηκε στην Βουλγαρία. Ωστόσο πριν την εξέγερση του Ίλιντεν η οργάνωση είχε ανοιχθεί σε μεγαλύτερο μέρος του Μακεδόνικου πληθυσμού και η ιδέα της ένωσης με τη Βουλγαρία είχε εγκαταλειφθεί.
Η οργάνωση, που άλλαζε διάφορα ονόματα πριν και μετά την εξέγερση, ξεκίνησε κυρίως ως Βουλγαρομακεδόνικη υποστηρίζοντας την ιδέα της αυτόνομης Μακεδονίας αλλά και των περιοχών της Αδριανούπολης με την Θράκη που ανήκαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία και την προστασία της Βουλγαρικής εθνικής ταυτότητας. Η οργάνωση είχε ως σύνθημα το «Η Μακεδονία για τους Μακεδόνες». ^[4] Σύντομα στην οργάνωση αυτή δημιουργήθηκαν δύο ρεύματα. Το ένα, οι Αυτονομιστές, υποστήριζε την αυτονόμηση της Μακεδονίας ως υπόσχεση για την διαφύλαξη της υπόσχεσης της αυτονομίας και αυτοδιάθεσης της περιοχής, ενώ η άλλη ομάδα, που δημιουργήθηκε από μέλη του Ανώτατου Μακεδονικου Κομιτάτου (Върховен македоно - одрински комитет, ВМОК), μιας οργάνωσης που ιδρύθηκε το 1894 στην Σόφια, υποστήριζε την άμεση προσχώρηση στην Βουλγαρία. Τα μέλη της ομάδας αυτής ονομάστηκαν Ενωτικοί ή Βερχοβιστές, σε αντίθεση με τους Αυτονομιστές, ^[5] επειδή πίστευαν στον υπέρτατο στόχο, την άμεση προσάρτηση της Μακεδονίας στην Βουλγαρία.^[6]
Έτσι η οργάνωση ΕΜΑΕΟ που δημιούργησε το Ίλιντεν φαίνεται πως είχε ως τελικό στόχο την απελευθέρωση των υπόδουλων Χριστιανών από τον Σουλτάνο και τους Οθωμανούς-τη στιγμή που οι ντόπιοι έβλεπαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία να καταρρέει και να δημιουργούνται τα πρώτα βαλκανικά κράτη (με εξαίρεση την Ελλάδα που είχε ήδη δημιουργήσει το πρώτο εθνικό κράτος το 1830)-και μία αυτόνομη ή ανεξάρτητη Μακεδονία πιθανότατα μέσα σε μία ομόσπονδη ένωση Βαλκανικών κρατών.