Νίκη Κεραμέως: Η αποκλειστικότητα του κρατικού πανεπιστημίου αποτελεί το τοτέμ των αντι- μεταρρυθμιστών. Αυτό πρέπει να αλλάξει!

Η Τομεάρχης Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Βουλευτής Επικρατείας, κυρία Νίκη Κ. Κεραμέως, μιλώντας στο 2ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα αναβάθμισης του Δημόσιου Πανεπιστημίου, προκειμένου να

ανακτήσει την αναπτυξιακή του προοπτική.

Η παρέμβασή της κινήθηκε σε 3 άξονες. Ξεκίνησε επισημαίνοντας θετικά στοιχεία της Ανώτατης Εκπαίδευσης στην Ελλάδα, όπως η καλή ερευνητική δραστηριότητα και η ικανοποιητική λειτουργία "χάρη στις τιτάνιες προσπάθειες του ανθρώπινου δυναμικού των πανεπιστημίων μας που φέρνει εις πέρας ένα πολύ δύσκολο έργο υπό αντίξοες συνθήκες, δηλαδή τη μείωση της δημόσιας χρηματοδότησης και την αποψίλωση του προσωπικού", είπε χαρακτηριστικά.

Προχώρησε υπογραμμίζοντας αδυναμίες της ελληνικής Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. "Προσωπικά θεωρώ ότι η μεγαλύτερη παθογένεια του συστήματος Ανώτατης Εκπαίδευσης στην Ελλάδα είναι η αδυναμία σύνδεσής του με την αγορά εργασίας. Αποτέλεσμα; Το ποσοστό των άνεργων πτυχιούχων σκαρφαλώνει στο 20%, το υψηλότερο μεταξύ των χωρών-μελών του ΟΟΣΑ". Και συνέχισε, με αναφορά σε μια ακόμα αδυναμία, πιο βαθιά και δομική, "οι προτάσεις για αλλαγή και νομοθέτηση είτε δεν έχουν εφαρμοστεί, είτε δεν έχουν εφαρμοστεί επαρκώς και αποτελεσματικά από τις διαδοχικές κυβερνήσεις. Είμαστε δηλαδή καλοί στο 'νομοθετείν', αλλά όχι στο 'εφαρμόζειν'".

Ο τρίτος άξονας της παρέμβασής της αφορούσε συγκεκριμένες προτάσεις. "Η δική μας επιλογή συνοψίζεται στο δίπτυχο ελεύθερο σχολείο-αυτόνομο Πανεπιστήμιο. Σχολεία και Πανεπιστήμια που να μπορούν να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, να διαφοροποιούνται και να αυτενεργούν. Σχολεία και Πανεπιστήμια που δεν ελέγχονται ασφυκτικά από το Υπουργείο Παιδείας, αλλά που εποπτεύονται παραγωγικά και με κριτήρια ποιότητας", είπε χαρακτηριστικά. Ενδεικτικά αναφέρθηκε στην ουσιαστική ενίσχυση της αυτονομίας και αυτοδιοίκησης των ιδρυμάτων, την αποτελεσματικότερη σύνδεση της εκπαίδευσης και της έρευνας με την παραγωγική διαδικασία, στα κίνητρα για την ενίσχυση της εξωστρέφειας των ιδρυμάτων και για τη δημιουργία ξενόγλωσσων προγραμμάτων, στη διαρκή τακτική αξιολόγηση προγραμμάτων, διδασκόντων και ιδρυμάτων.

Κλείνοντας αναφέρθηκε διακριτά "στο ακανθώδες ζήτημα του κρατικού μονοπωλίου, της κρατικής αποκλειστικότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Ζήτημα το οποίο υπήρξε παραδοσιακά το "τοτέμ" των αντι-μεταρρυθμιστών στη χώρα μας". Και συνέχισε υποστηρίζοντας ότι η ίδρυση μη κρατικών Πανεπιστημίων θα δώσει την "ευκαιρία για την ανάπτυξη υγιούς ανταγωνισμού στο χώρο της τριτοβάθμιας που θα οδηγήσει στη βελτίωση και των δημοσίων πανεπιστημίων, αλλά θα αποτελέσει και ευκαιρία να καταστεί η χώρα μας περιφερειακό κέντρο ανώτατης εκπαίδευσης, προσελκύοντας χιλιάδες φοιτητές του εξωτερικού και σημαντικές επενδύσεις, δημιουργώντας δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας." "Δεν αξίζει στην Ελλάδα να παραμένει δέσμια τέτοιων παρωχημένων αγκυλώσεων", είπε καταληκτικά.