Ευρ. Στυλιανίδης: «Με τον Κυριάκο κάνουμε νέα αρχή… μας ενώνει η Ελλάδα»!

Πηγή RedPepperNews.gr

Μια αποκλειστική συνέντευξη με το «πολιτικό τέκνο» του Κώστα Καραμανλή, ειδικά όταν έχει τόσον καιρό να μιλήσει για τα εσωκομματικά της Νέας Δημοκρατίας και γενικά για τα πολιτικά δρώμενα της χώρας, κι αφού έχουν προηγηθεί στιγμές μεγάλης έντασης, όπως την περίοδο ανάδειξης νέου αρχηγού, αλλά και του καλοκαιρινού φλερτ της ηγεσίας του κόμματος με τους λεγόμενους σημιτικούς, σίγουρα συγκεντρώνει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Πόσo
μάλλον όταν αυτή η συνέντευξη δίδεται αμέσως μετά το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του RPNtv.gr και της «Αξίας», σχετικά με την «κρυφή συνάντηση» που είχε με τον Μητσοτάκη, την οποία μάλιστα επιβεβαιώνει.

Αυτό το οποίο προέχει αυτή τη στιγμή είναι η παράταξη μας ενωμένη και με ξεκάθαρο σχέδιο να κάνει τις επόμενες κινήσεις

Συνέντευξη στον Πάρι Κουρτζίδη
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες, τις οποίες δημοσίευσα στο προηγούμενο φύλλο έκδοσης της «Α», φέρεστε εσείς και ο Κυριάκος Μητσοτάκης να είχατε μια θερμή και αμοιβαία επωφελή συνάντηση. Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να επιβεβαιώσετε ή να διαψεύσετε τη συνάντηση και την είδηση: Δώσατε τα χέρια;
Πράγματι, ισχύει η συνάντηση κι αυτό ακριβώς που λέτε.
Το περιεχόμενο, από εκεί και πέρα, της κουβέντας που είχατε είναι ανακοινώσιμο;
Ενημέρωσα τον πρόεδρο της Ν.Δ. για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή μου: η Αν. Μακεδονία & Θράκη και ειδικότερα ο νομός μου, η Ροδόπη. Η υπέρογκη οφειλή του κράτους ύψους 270 εκατομμυρίων σε ιδιωτικές επιχειρήσεις της περιοχής από το 2010 και μετά (λόγω του αναπτυξιακού νόμου και του επιδόματος εργασίας 12%) αποτέλεσε εκ των άλλων την αιτία –λόγω έλλειψης ρευστότητας– να κλείσουν ή να μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες της Βαλκανικής, με τραγικές συνέπειες για την τοπική κοινωνία και οικονομία. Εκτινάχθηκαν η ανεργία και η μετανάστευση κυρίως των νέων, με συνέπεια τη δημογραφική απογύμνωση της Θράκης και την ανατροπή της πληθυσμιακής ισορροπίας μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων στη Ροδόπη. Επίσης, τον ενημέρωσα για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πρωτογενής τομέας στην περιοχή. Συζητήσαμε για τις ευαίσθητες πτυχές της θρακιώτικης κοινωνίας, τις οποίες διαπίστωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Κομοτηνή και προσωπικά. Η ανοιχτή, δημοκρατική κοινωνία που χτίσαμε όλοι μαζί –χριστιανοί και μουσουλμάνοι– τα προηγούμενα χρόνια, αναδείχθηκε πρότυπο συνεννόησης και συνεργασίας στη δύσκολη συγκυρία στην οποία ζούμε. Διότι είναι μια κοινωνία στην οποία συνυπάρχουν, όχι απλώς ειρηνικά αλλά δημιουργικά, διαφορετικές θρησκείες και πολιτισμοί, την ώρα που στην ευρύτερη γειτονιά μας αλλά και σε όλον τον κόσμο η θρησκεία έχει επανέλθει ως στοιχείο που επηρεάζει αρνητικά τις πολιτικές συγκρούσεις και καταλυτικά τις πολιτικές συμπλεύσεις. Η κουβέντα αυτή οφείλω να σας πω ότι ήταν γόνιμη. Καταλήξαμε στο ότι χρειάζεται εντατικοποίηση της προσπάθειάς μας σε όλα τα επίπεδα. Μου ζήτησε να ενεργοποιηθώ εκ νέου όσο πιο δυναμικά μπορώ στη Θράκη/Ροδόπη, και φυσικά κι εγώ από την πλευρά μου, ανταποκρινόμενος, του είπα ότι θα το πράξω, γιατί αυτό το οποίο προέχει αυτή τη στιγμή είναι η παράταξή μας ενωμένη και με ξεκάθαρο σχέδιο να κάνει τις επόμενες κινήσεις για να μπορέσει η χώρα να βγει κατά το δυνατόν πιο γρήγορα από αυτό το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει.

Η ΝΔ έχει μόνο έναν στους δέκα βουλευτές στη Θράκη, αν και πρώτη δύναμη και στη Ροδόπη, έχει ανατραπεί η δίκαιη και ισόρροπη εκπροσώπηση Χριστιανών και Μουσουλμάνων

Αυτό σημαίνει ότι θα είστε εκ νέου υποψήφιος στη Ροδόπη, γιατί το προηγούμενο διάστημα γράφτηκαν πολλά;
Είναι σαφές. Έχω χρέος να ανταποδώσω στους συμπατριώτες μου την εμπιστοσύνη που τόσα χρόνια μού δείχνουν, ιδιαίτερα τώρα, σε μια δύσκολη συγκυρία για την περιοχή, που έμεινε ορφανή από εκπροσώπηση. Η Ν.Δ. έχει μόνο έναν στους δέκα βουλευτές στη Θράκη, αν και πρώτη δύναμη και στη Ροδόπη έχει ανατραπεί η δίκαιη και ισόρροπη εκπροσώπηση χριστιανών και μουσουλμάνων (έχουν εκλεγεί μόνο μουσουλμάνοι), κάτι που θέτει σε κίνδυνο την ανοιχτή κοινωνία που οικοδομήσαμε όλοι μαζί και ανοίγοντας χώρος σε εθνικισμούς και φονταμενταλισμούς που είχαμε απομονώσει στο παρελθόν.
Με λίγα λόγια, μητσοτακικοί και καραμανλικοί… ξανά μαζί; Και πώς προέκυψε αυτό; Ως αναγκαίο κακό ή, αν θέλετε, ως αναγκαίο καλό; Παραταξιακά και εθνικά…
Κοιτάξτε, το ότι μπορεί στο παρελθόν να υποστηρίξαμε διαφορετικές απόψεις δεν σημαίνει ότι δεν εκτιμά ο ένας τον άλλον ή ότι δεν μπορούμε να συνεργαστούμε. Άλλωστε, η Νέα Δημοκρατία είναι το κοινό μας σπίτι. Ανήκει σε όλους χωρίς ομαδοποιήσεις και διαχωριστικές γραμμές.
Μας ενώνει το γεγονός ότι ο στόχος είναι πάντα κοινός. Η ευαισθησία για τον ελληνικό λαό και η αγωνία για τον τόπο είναι κοινές. Έχουμε μάθει μεταξύ μας να συνομιλούμε και να συνεργαζόμαστε. Υπό αυτή την έννοια, μπορείτε να θεωρήσετε αυτή τη συνάντησή μου με τον Κυριάκο Μητσοτάκη μια νέα αρχή μιας κοινής προσπάθειας στην οποία θα συμμετέχουν όλοι, για να μπορέσει και η παράταξή μας να γίνει γρήγορα κυβέρνηση, αλλά και η κυβέρνησή μας, όπως αυτή θα προκύψει από τις εκλογές, να μπορέσει να ξεκολλήσει τον τόπο από το τέλμα στο οποίο έχει καθηλωθεί τα τελευταία χρόνια.

Επειδή στο παρελθόν μπορεί να υποστηρίξαμε διαφορετικές απόψεις δε σημαίνει ότι δεν εκτιμά ο ένας τον άλλον

Η χώρα πιστεύετε ότι χρειάζεται αυτή τη στιγμή εκλογές; Ζητάτε κι εσείς προσωπικά εκλογές; Γιατί η Νέα Δημοκρατία, και ειδικά η σημερινή ηγεσία της, επιμένει ότι πρέπει το συντομότερο να πάμε σε εκλογές.
Η Ν.Δ. επιμένει το τελευταίο διάστημα για εκλογές διότι καθημερινά διαπιστώνουμε ότι η διαχείριση και οι επιλογές που έχει κάνει η κυβέρνηση δεν έχουν επιτύχει την αποτελεσματικότητα που χρειάζεται κατεπειγόντως η Ελλάδα. Αντιθέτως, έχουν μεγαλώσει τον λογαριασμό για τους Έλληνες και έχουν μειώσει τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας, δυσκολεύοντας εξαιρετικά την εθνική προσπάθεια. Εμείς από την πλευρά μας πιστεύουμε ότι διαθέτουμε τα συγκριτικά εκείνα πλεονεκτήματα που απαιτούνται ώστε η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη που θα προκύψει μετά τις εκλογές να είναι αυτή η κυβέρνηση που θα μπορέσει να δώσει ώθηση σε όλα τα ζητήματα που σήμερα φαίνονται να είναι τελματωμένα.
Σας ανησυχούν τα εθνικά ζητήματα; Το ζήτημα κατ’ αρχάς της αξιολόγησης δεν είναι κι αυτό εθνικό ζήτημα; Θέλω να πω, μήπως ήρθε η στιγμή να δούμε τα θέματα με θεσμοθέτηση εθνικών ομάδων που θα χαράσσουν και εθνική στρατηγική και εθνικές προσπάθειες για κάθε ένα ζήτημα της χώρας;
Η αλλαγή της γεωπολιτικής ισορροπίας δεν μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστη την περιοχή μας. Βλέπουμε λοιπόν σημαντικές ανακατατάξεις στις ευρωατλαντικές σχέσεις, οι οποίες δεν ξέρουμε πού θα καταλήξουν. Δεύτερον, βλέπουμε μια δυστοκία μέσα στην Ευρώπη, η οποία είχε προετοιμαστεί ενδεχομένως για τη νομισματική της ένωση χωρίς όμως να έχει προωθήσει αποτελεσματικά και όσο προαπαιτούνταν την πολιτική της ένωση.
Σήμερα μια σειρά από ευρωπαϊκές αρχές, όπως η αρχή της αλληλεγγύης, της συναπόφασης, της ισοτιμίας των κρατών-μελών δεν λειτουργούν στην πράξη έτσι όπως θα έπρεπε. Με αποτέλεσμα να επανεμφανίζονται εθνοαπομονωτισμοί και ηγεμονισμοί του παρελθόντος, οι λαοί να δοκιμάζονται αλλά και το ευρωπαϊκό οικοδόμημα να κλονίζεται.
Στη θέση μιας χαρισματικής και οραματικής πολιτικής ηγεσίας που δέσποζε πριν από μερικές δεκαετίες έχει σήμερα τοποθετηθεί μια στενόμυαλη τεχνοκρατική γραφειοκρατία στις Βρυξέλλες, η οποία λειτουργεί με υπαλληλική νοοτροπία περισσότερο, παρά με πολιτικό οραματισμό και ανθρώπινη ευαισθησία. Κι αυτό έχει επιπτώσεις στις πολιτικές που αποφασίζονται και, φυσικά, στις πολιτικές που εφαρμόζονται ιδιαίτερα στην πατρίδα μας. Πολλά ζητήματα θα έπρεπε να λύνονται σε επίπεδο πολιτικό, κι όχι να αντιμετωπίζονται μόνο με τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, όσο ορθολογική κι αν είναι η προσέγγιση. Διότι για να αλλάξεις τα πράγματα, θα πρέπει την κοινωνία να την έχεις σύμμαχο. Δεν μπορείς να πετύχεις μεγάλες αλλαγές με την κοινωνία απέναντι και εξαθλιωμένη και έχοντάς της μάλιστα εμφυσήσει ότι αυτό που θα αλλάξει δεν θα είναι προς όφελος όλων αλλά θα υπηρετεί μόνο συγκεκριμένες σκοπιμότητες.
Στην Ελλάδα η οικονομία ασφαλώς πρέπει να μας απασχολεί, αλλά επ’ ουδενί μονοδιάστατα. Περισσότερο επικίνδυνο είναι το άνοιγμα ή το εσπευσμένο κλείσιμο ενός εθνικού ζητήματος εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων, παρά η οικονομική ταλαιπωρία. Διότι η οικονομία είναι κύκλος και θα ξανακάνει το γύρισμά της. Θα έρθει πάλι προς τα πάνω. Μια εθνική ζημιά, όμως, αναπληρώνεται; Κι αυτό μας το θυμίζει η ιστορία του Κυπριακού.
Με ανησυχεί λοιπόν ο υπερφίαλος οθωμανικός αναθεωρητισμός του Ταγίπ Ερντογάν. Με ανησυχεί ότι το αίσθημα ανασφάλειας που διακατέχει μετά το πραξικόπημα και τους πολέμους την τουρκική ηγεσία, καθώς δείχνει αποφασισμένη τη φωτιά που έχει στο σπίτι της να την μεταφέρει από τα ανατολικά στα δυτικά της σύνορα, χωρίς κανέναν προβληματισμό ή δισταγμό. Ειδικά αν και όσο νιώθει ότι απειλείται.
Αντιλαμβάνεστε ότι σε μια τέτοια εξέλιξη η πρώτη χώρα η οποία θα θιχτεί είναι η Ελλάδα. Και δεν μπορούμε αυτό να το προσπερνούμε, ούτε επιπόλαια ούτε ανάλαφρα. Ούτε είναι επαρκής δικαιολογία να λέμε δημοσιογραφικά ότι ο Ερντογάν τα κάνει αυτά για λόγους μόνο εσωτερικής κατανάλωσης. Διότι, αν συμβεί κάτι κακό, εμείς θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι σε κάθε περίπτωση να το αντιμετωπίσουμε, προασπίζοντας τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Γι’ αυτό λοιπόν θα επιμείνω: Η Ελλάδα δεν πρέπει, επιτέλους, να χαράξει μια συνολική εθνική στρατηγική και για τα ελληνοτουρκικά και τα άλλα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, συμπεριλαμβάνοντας όμως και κρίσιμα εθνικά ζητήματα, όπως η διαπραγμάτευση για την αξιολόγηση, το χρέος και γενικά η έξοδος από την κρίση;
Είμαι υπέρ μιας εθνικής στρατηγικής συνεννόησης, η οποία θα περιγράφει και τα σημεία στα οποία επάνω μπορεί να υπάρχει συμφωνία. Διότι δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με όλες τις ιδεολογικές και πολιτικές επιλογές που τα τελευταία δύο χρόνια κάνει εις βάρος του ελληνικού λαού και της χώρας η σημερινή κυβέρνηση. Μου άρεσε το γεγονός ότι στο ζήτημα του Κυπριακού υπήρξε συνάντηση του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς και επιδιώχθηκε αμοιβαία ενημέρωση και συνεννόηση. Μακάρι αυτού του είδους η λογική να μπορούσε να προεκταθεί και σε άλλα ζητήματα. Δεν μπορεί όμως η Ν.Δ. να συμφωνήσει σε πολιτικές αδράνειας, σε πολιτικές αδιαφορίας ή σε ιδεοληπτικές πολιτικές της Αριστεράς, οι οποίες έχουν καθηλώσει την οικονομία, την κοινωνία αλλά και τη χώρα σε παλαιά ξεπερασμένα και αποτυχημένα πρότυπα. Εν τούτοις, νομίζω ότι είναι η ευκαιρία να προσπαθήσουν τα πολιτικά κόμματα να δουν τι μέλλει γενέσθαι και να ενώσουν τις δυνάμεις τους με κάποιον τρόπο προκειμένου να αντιμετωπίσουν αυτές τις δύσκολες στιγμές για την πατρίδα μας. Χρειάζεται εθνικός νους, που δυστυχώς δεν υπάρχει, ο οποίος θα μελετά και θα κεφαλαιοποιεί τη γεωπολιτική υπεραξία που ανακτά η Ελλάδα προς όφελος της οικονομίας της και της θωράκισής της. Αυτό όμως πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή για να επιτύχει και φυσικά πρέπει να συμβεί πάνω σε θέματα όπου πραγματικά μπορεί να υπάρξει κοινός βηματισμός.

Η νέα ηγεσία της ΝΔ έχει ειλικρινή και ξεκάθαρη τοποθέτηση και με αυτοδυναμία θα επιδιώξει συνεργασίες

Η εκλογή Τραμπ είναι θετική ή αρνητική; Θα επηρεάσει τα δεδομένα;
Τρεις επισημάνσεις: Πρώτον, είναι λάθος να τοποθετούμαστε υπέρ ή κατά της επιλογής ενός άλλου λαού, όσο φίλος και αν είναι. Έχουμε καθήκον να σεβαστούμε τη δημοκρατική επιλογή του αμερικανικού λαού. Δεύτερον, έχουμε εθνικό χρέος να επικοινωνήσουμε, να συνεννοηθούμε και να συνεργαστούμε με τη νέα ηγεσία των ΗΠΑ προς όφελος των δικών μας συμφερόντων. Τρίτον, η εθνική εξωτερική πολιτική ενός σοβαρού κράτους, και ιδιαίτερα μιας υπερδύναμης όπως οι ΗΠΑ, δεν μεταβάλλεται εύκολα και αιφνιδιαστικά, διότι υπάρχουν θεσμοί, έλεγχοι και ισορροπίες που την επηρεάζουν. Άλλωστε, τα μεγάλα βαπόρια, ακόμα κι όταν θέλουν, αργούν να στρίψουν. Αυτό που εμείς πρέπει να πράξουμε είναι να τοποθετούμαστε σωστά στα σταυροδρόμια της Ιστορίας, με σωφροσύνη και διορατικότητα για τον Ελληνισμό.
Το όπλο, πάντως, της εθνικής συνεννόησης ώστε να μπορέσει να υπάρχει κοινωνική συμφωνία η Ν.Δ. θα το χρειαστεί ακόμη και αν γίνουν εκλογές και έρθει στην κυβέρνηση. Ενδεχομένως ακόμη και για να μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση αν δεν πετύχει αυτοδυναμία. Συμφωνείτε;
Να ξεκινήσουμε από μια άλλη αφετηρία; Νομίζω ότι η αφετηρία σε μια τέτοια συγκυρία δεν μπορεί να είναι το συμφέρον του ενός. Αφετηρία μας θα πρέπει να είναι το εθνικό και το κοινωνικό συμφέρον. Υπ’ αυτή την έννοια, αναμφισβήτητα θα έπρεπε η Ελλάδα να έχει από την αρχή της κρίσης εκπονήσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανάκαμψης, ανασυγκρότησης και ανάπτυξης. Να ξέρει δηλαδή τι ζητάει και πού στοχεύει. Ώστε ακόμη και στις διαπραγματεύσεις με τους «θεσμούς» να προσέρχεται με πολύ συγκεκριμένες προτάσεις, προκειμένου να αποφασίσει σε συνεννόηση με τους εταίρους τι θα γίνει. Αυτόν τον χώρο στην αρχή μάς τον έδωσαν οι δανειστές, αλλά ήμασταν ανέτοιμοι.
Πρέπει, λοιπόν, σε κάθε περίπτωση να γνωρίζουμε ότι όταν προσέρχεσαι σε μια τέτοια διαπραγμάτευση ανέτοιμος, ο άλλος σού κάνει τις δικές του προτάσεις, οι οποίες αναμφισβήτητα είναι φιλτραρισμένες μέσα από τα δικά του συμφέροντα. Είναι όντως τραγικό μετά από τόσα χρόνια κρίσης να μη διαθέτει σήμερα η Ελλάδα –και στην παρούσα φάση η κυβέρνηση, που έχει την ευθύνη– ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο.
Η Ν.Δ. πιστεύει σε αυτή τη λογική του ξεκάθαρου σχεδίου εθνικής ανασυγκρότησης. Και πιστεύει ότι όταν υπάρχει ένα εθνικό σχέδιο, μπορεί να υπάρξει και συνεννόηση επί συγκεκριμένων σημείων. Πολλές φορές αντιδρούμε γιατί θεωρούμε ότι στην κυβέρνηση οι εμμονές που έχει δεν της επιτρέπουν να δει δυο βήματα πιο μπροστά, για να τοποθετηθεί σωστά στα πράγματα προς όφελος της χώρας. Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν, επειδή επιμένετε σε συνεννόηση για την οικονομία, οι σταθμοί που θα κρίνουν τις εξελίξεις είναι οι εξής:
Να κλείσουμε την αξιολόγηση τάχιστα, η οποία εκκρεμεί, παρότι είχε ειπωθεί πως θα είχε ήδη κλείσει νωρίτερα. Αυτό θα αποτελέσει τη βάση στην οποία πρέπει να πατήσουμε για να μπούμε στην ποσοτική χαλάρωση που προβλέπεται στις αρχές του Μάρτη. Εάν επιτύχουμε και τον δεύτερο αυτόν στόχο, τότε ξεκινάει πλέον η προετοιμασία για τη διαπραγμάτευση σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους μετά τις γερμανικές εκλογές και την προσπάθεια εξόδου της Ελλάδας στις αγορές.
Εν όψει αυτών των κρίσιμων σταθμών, για μία ακόμη φορά η κυβέρνηση δείχνει ανέτοιμη να διαχειριστεί η ίδια την κατάσταση και έχει μπει σε τραγικές καθυστερήσεις όσον αφορά στη διευθέτηση των διαπραγματεύσεων, επιμένοντας σε ιδεοληπτικές θέσεις που δυσκολεύουν την Ελλάδα και μειώνουν τη διεθνή της αξιοπιστία. Πιστεύω λοιπόν ότι εκεί η Ν.Δ. είναι αξιόπιστη και αποφασισμένη. Ξεκάθαρη στο τι θέλει να κάνει και πώς θα το κάνει.
Βλέπετε εσείς αυτό που θέλει να κάνει να το λέει όντως ξεκάθαρα; Κάτι που μπορεί να της δώσει και την αυτοδυναμία, ή εν πάση περιπτώσει σίγουρα δεν θα την ξαναφέρει υπόλογη απέναντι στον λαό αν ξανακυβερνήσει για το ότι έκρυψε προεκλογικά; Διότι αυτό που σήμερα κυριαρχεί έχω την αίσθηση ότι είναι μόνο πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα διαπραγματευτεί αξιόπιστα, πειστικά και αποτελεσματικά.
Αυτή είναι μια γενικόλογη προσέγγιση την οποία βιώσαμε στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 από τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα επιτρέψετε να προσθέσω και από τον Σαμαρά το 2012…
Η Ν.Δ. αυτή τη στιγμή έχει τρία στοιχεία, τα οποία, αν θέλετε, ποιοτικά την διαφοροποιούν από την υφιστάμενη κατάσταση: Πρώτον, δεν διστάζει να μιλήσει για μεταρρυθμίσεις και να τις προσδιορίσει. Ακόμη κι αν κάποιες από αυτές έχουν εφήμερο κόστος σε ορισμένες μόνο κοινωνικές (ή συντεχνιακές) ομάδες. Δεύτερον, έχει στελεχικό δυναμικό πολύ πιο έμπειρο στη διαχείριση κρίσεων, στην άσκηση διοίκησης και στη χάραξη πολιτικών από αυτό που διαθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος επί δύο χρόνια πειραματίζεται στο κορμί της Ελλάδας και της ελληνικής αγοράς και κοινωνίας, με ολέθριες συνέπειες για αυτήν, αλλά κυρίως για τους πολίτες, μιας που ο λογαριασμός ανέβηκε τουλάχιστον 86 δισεκατομμύρια τα τελευταία δύο χρόνια. Τρίτον, η Ν.Δ. έχει μια δίκαιη αναδιανεμητική λογική, η οποία θα λειτουργήσει μεσομακροπρόθεσμα υπέρ του λαού, πιστεύοντας ότι πρώτα δημιουργείς ανάπτυξη για να αυξήσεις το ΑΕΠ της χώρας και θέσεις εργασίας, και μετά επιστρέφεις τα οφέλη στην κοινωνία με τη μορφή ίσων ευκαιριών για πραγματική ανάταξη και βελτίωση του βιοτικού επιπέδου.
Ένα απ’ αυτά που πρέπει να γίνουν καθαρά δεν είναι το με ποιους η Ν.Δ. θα κυβερνήσει; Αν επιλέξει να συγκυβερνήσει μόνο με το ΠΑΣΟΚ, δεν οφείλει να το πει από τώρα και να μην επαναλάβει το λάθος Σαμαρά, ειδικά τώρα που οι νεοδημοκράτες και οι Έλληνες είδαν τον κ. Παπανδρέου ότι επέστρεψε;
Ο ξεκάθαρος στόχος της Ν.Δ., με δεδομένη την αγανάκτηση που έχει προκαλέσει η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η αυτοδυναμία. Από εκεί και μετά, όμως, έχει πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι ακόμη και αν κατακτήσει την αυτοδυναμία, θα είναι ανοιχτός σε συνεργασίες την επόμενη μέρα, με πολιτικές δυνάμεις και κόμματα που πραγματικά πιστεύουν στην ευρωπαϊκή προοπτική και στην κοινωνική οικονομία της αγοράς, όπως την κατοχυρώνουν οι συνθήκες, με δυνάμεις που κοιτούν μπροστά πιστεύοντας στο ευρωπαϊκό διακύβευμα που εμείς ως Ν.Δ. υποστηρίζουμε με συνέπεια. Η Ν.Δ. δεν διστάζει πριν από τις εκλογές να πει ξεκάθαρα «ακόμη και αν είμαι αυτοδύναμη, θα επιδιώξω συνεργασία και με άλλα κόμματα και πολιτικές δυνάμεις, αρκεί να συμφωνούν στον εθνικό στόχο και στο εθνικό διακύβευμα». Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι καινοτόμο και έντιμο. Δείχνει ότι η νέα ηγεσία της Ν.Δ. έχει ειλικρινή και ξεκάθαρη τοποθέτηση. Αναμφισβήτητα, λοιπόν, αυτό από μόνο του θα πρέπει να αξιολογηθεί θετικά.
Θα σας κάνω πιο συγκεκριμένο το ερώτημα: Αν επιλέξετε ή αν εκ των πραγμάτων πρέπει να επιλέξετε σχηματισμό διευρυμένης κυβέρνησης, ποιοι άλλοι εκτός από το ΠΑΣΟΚ θα έχουν «δικαίωμα» να συμμετέχουν σε κυβέρνηση Μητσοτάκη; Ο Τσίπρας; Ο Καμμένος; Οι κ. Θεοδωράκης και Λεβέντης;
Αυτή η κουβέντα δεν έχει κανένα νόημα. Αυτό που περιμένει σήμερα ο πολίτης να ακούσει είναι η αλήθεια. Οι Έλληνες θέλουν μετά από τόσα χρόνια ταλαιπωρίας να δουν μια πολιτική δύναμη να λέει κάτι σαφές και συγκεκριμένο και να εγγυάται με τα αξιόπιστα και έμπειρα πρόσωπα που διαθέτει ότι θα το εφαρμόσει, παράγοντας θετικά αποτελέσματα εντός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος προς όφελος των πολλών και του τόπου. Κάτι τέτοιο σήμερα έχει την ετοιμότητα να το εγγυηθεί μόνο η NΔ.
*Το μεγαλύτερο μέρος της συνέντευξης αυτής, του πρώην υπουργού και βουλευτή της ΝΔ στο νομό Ροδόπης, δημοσιεύεται -παράλληλα- και στην εφημερίδα «Η Αξία», που κυκλοφορεί Σαββατοκύριακο…