Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη δίνει στη γαλλική εφημερίδα Le Figaro ο Πρόεδρος της
Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος, με αφορμή την επίσκεψή του στη Γαλλία.
Ωστόσο σε ένα σημείο δημιουργούνται απορίες.
Όταν ο Πρόεδρος ερωτάται για την κρίση στην Ελλάδα και τη βοήθεια των
Ευρωπαίων στην απάντησή του μεταξύ άλλων αναφέρει:
«Τα μεγάλα προβλήματα της Ελλάδας ξεκίνησαν αφού τέθηκε για πρώτη φορά υπό
επιτήρηση το 2010. Φυσικά, κάτι τέτοιο ήταν απαραίτητο διότι έπρεπε να παταχθεί
η κακοδιαχείριση των δημόσιων οικονομικών, την οποία είχαν δημιουργήσει
παλαιότερες πολιτικές».
Το ερώτημα, που όπως είναι φυσικό, προκύπτει, είναι αν ο κ. Παυλόπουλος
μέσα στην κακοδιαχείριση των παλαιοτέρων πολιτικών εντάσσει και την περίοδο από
το 2004 έως το 2009 που πρωθυπουργός ήταν ο Κώστας Καραμανλής και ο ίδιος υπουργός
των κυβερνήσεών του.
Δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι εννοεί ο Πρόεδρος, αλλά δεν πιστεύουμε πως
ό,τι ελέχθη ήταν απλά μια αστοχία.
Για λόγους δημοσιογραφικής δεοντολογίας δημοσιεύουμε το κείμενο της συνέντευξης
στην Αλεξία Κεφαλά, όπως δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της Προεδρίας της Δημοκρατίας
Ποια είναι η
άποψή σας σχετικά με την απόφαση του F. Hollande να μη θέσει υποψηφιότητα στις
προεδρικές εκλογές;
Πρόκειται
για την απόφασή του. Πρέπει να τη σεβαστούμε. Θα ήθελα, όμως, σε αυτό το σημείο
να αποτίσω φόρο τιμής στον Πρόεδρο Hollande. O F. Hollande μας βοήθησε πολύ σε
κάποια πολύ κρίσιμη στιγμή για την Ελλάδα, πριν από ένα χρόνο, όταν γινόταν
λόγος για έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη. Συνέχισε την παράδοση που θέλει τη
Γαλλία να στηρίζει την Ελλάδα. Δεν ανησυχώ για το μέλλον. Πολλές αλλαγές έχουν
λάβει χώρα στο γαλλικό πολιτικό βίο, αλλά δεν είχαν ποτέ αρνητικές επιπτώσεις
στις σχέσεις των δύο χωρών. Η Γαλλία παραμένει πυλώνας της Ευρώπης και θεωρεί
ότι η Ελλάδα ανήκει σε αυτήν.
Σας ανησυχεί
η άνοδος του λαϊκισμού στην Ευρώπη;
Με ανησυχεί
πολύ. Δεν λάβαμε τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσουμε την κοινωνική συνοχή
στην Ευρώπη και να εξασφαλίσουμε το μέλλον του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Οι
πολιτικές λιτότητας που εφαρμόστηκαν αύξησαν τις κοινωνικές ανισότητες και,
όσον αφορά τη μεταναστευτική κρίση, αφήσαμε να αναπτυχθεί ένα φοβικό συναίσθημα
σε κάποιους από τους εταίρους μας, συναίσθημα που δε συνάδει με τις αρχές της
Ευρώπης. Δεν καταφέραμε να νιώσουμε αυτήν την αλληλεγγύη που μας ενώνει
αναφορικά με την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ας αντλήσουμε τα
διδάγματά μας από την επώδυνη ελληνική εμπειρία για να υπερασπιστούμε την
ευρωπαϊκή κοινωνική συνοχή. Η δυσπιστία προς τους θεσμούς μας μεταφράστηκε στο
Brexit ή πιο πρόσφατα σε γεγονότα όπως η ήττα του Matteo Renzi στο δημοψήφισμα
στην Ιταλία. Ας εκμεταλλευτούμε αυτές τις εμπειρίες για να αλλάξουμε τον
προσανατολισμό μας.
Η Ευρώπη δεν
έχει επιδείξει αρκετή αλληλεγγύη προς την Ελλάδα;
Κάποιοι
θέλουν να πιστεύουν πως η αλληλεγγύη είναι μόνο μια αρχή ή μια ιδέα. Κάνουν πως
δεν γνωρίζουν ότι στην ευρωπαϊκή Συνθήκη υπάρχουν δεκαπέντε άρθρα που ορίζουν
την αλληλεγγύη ως κανόνα δικαίου, με δυνατότητα κυρώσεων σε περίπτωση μη
συμμόρφωσης.
Θεωρείτε ως
εκ τούτου ότι η Ε.Ε. δεν έχει βοηθήσει αρκετά την Ελλάδα; Κατά τη διάρκεια της
οικονομικής κρίσης για παράδειγμα…
Τα μεγάλα προβλήματα της Ελλάδας ξεκίνησαν
αφού τέθηκε για πρώτη φορά υπό επιτήρηση το 2010. Φυσικά, κάτι τέτοιο ήταν
απαραίτητο διότι έπρεπε να παταχθεί η κακοδιαχείριση των δημόσιων οικονομικών,
την οποία είχαν δημιουργήσει παλαιότερες πολιτικές. Αλλά, η Ευρώπη δεν ήταν έτοιμη για
ένα τέτοιο πρόγραμμα, το οποίο είχε πολλά λάθη. Θέλοντας να μειώσουμε το
έλλειμμα, στοίχημα που έχουμε κερδίσει σήμερα διότι η Ελλάδα παρουσιάζει
πρωτογενές πλεόνασμα, χάσαμε -σε διάρκεια έξι ετών- το ένα τέταρτο του εθνικού
μας εισοδήματος. Κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί ποτέ σε περίοδο ειρήνης.
Δημιουργήσαμε ντε φάκτο μια κρίση χρέους. Οι πολίτες βρίσκονται στα όρια τους
και το κοινωνικό Κράτος έχει ακρωτηριαστεί. Δεν ξέρω ποιος άλλος ευρωπαϊκός
λαός θα μπορούσε να δεχτεί τόσες θυσίες προκειμένου να παραμείνει στην Ευρώπη
και την ευρωζώνη, τη στιγμή που άλλοι λαοί θέλουν να αποχωρήσουν από την Ένωση.
Ωστόσο, το
Eurogroup μόλις συμφώνησε σε μια αρχή ελάφρυνσης του χρέους…
Αυτό είναι
κάτι καλό. Ωστόσο, πρόκειται για μια ελάφρυνση σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο. Είναι
επιτακτική ανάγκη να εξετάσουμε τον μακροπρόθεσμο ορίζοντα, εκεί βρίσκεται η
ουσία του ζητήματος. Δεν θέλουμε η ελάφρυνση να κοπεί, αλλά να κλιμακωθεί. Ένα
μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού μας χρηματοδοτεί το εξοπλιστικό μας πρόγραμμα,
πρόκειται για μοναδική περίπτωση στην Ευρώπη. Ειδικότερα τον τελευταίο καιρό,
αισθανόμαστε μιαν απειλή. Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος το περασμένο
καλοκαίρι, η Τουρκία αφήνει να εννοηθεί ότι πρέπει να επανεξεταστεί η Συνθήκη
της Λωζάννης του 1923, η οποία καθορίζει τα ελληνικά και, κατ’ επέκταση, τα
ευρωπαϊκά σύνορα. Έχουμε λοιπόν, την υποχρέωση να αμυνθούμε και να
εξοπλιστούμε.
Θεωρείτε ότι
η Τουρκία αποτελεί κλειδί για το μεταναστευτικό;
Πρέπει να
ζητήσουμε από την Τουρκία να σεβαστεί τη συμφωνία που υπέγραψε με την Ε.Ε.
Φυσικά, εμείς προστατεύουμε τα θαλάσσια σύνορά μας και είναι προφανές ότι δε
θέλουμε να αφήσουμε να πνιγεί κανένας μετανάστης. Από την αρχή έχουμε πράξει τα
μέγιστα των δυνατοτήτων μας για να διαχειριστούμε τις μεταναστευτικές ροές.
Αυτό δεν ήταν απλό, δεδομένης της οικονομικής συγκυρίας. Η κατάσταση είναι
εκρηκτική στα νησιά. Αυτήν την περίοδο οι ροές δεν εξαντλούνται. Περίπου εκατό
άνθρωποι φτάνουν στην Ελλάδα καθημερινά. Τα κέντρα φιλοξενίας είναι πλέον πλήρη
και στα νησιά ξεσπούν συγκρούσεις. Η Ε.Ε. οφείλει να ξυπνήσει πριν να είναι
πολύ αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.