Θ. Ρουσόπουλος: «Στην Ελλάδα υπάρχει μια λογική πώς ό,τι είναι αριστερό είναι καλό και ό,τι είναι δεξιό είναι κατά τεκμήριο ένοχο» - Τι λέει για τονΤσίπρα, τον Μητσοτάκη, τον Καραμανλή και τους διαδόχους του

Πηγή: Νέα Εγνατία - ALPHA Radio 88,6

 Ο τέως υπουργός και βουλευτής της ΝΔ και εσχάτως πρόεδρος του Κέντρου Πολιτικής Έρευνας και Επικοινωνίας της ΝΔ σχολιάζει στον ALPHA Radio 88,6 και στον Νίκο Χαζαρίδη την παρουσία τόσο του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα όσο και του προέδρου της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, αποκρυπτογραφώντας τις ομιλίες και συνδέοντάς

τες με τις πράξεις, καθώς όπως λέει, «το ερώτημα στην περίπτωση του κ. Τσίπρα είναι ποιος πλέον πιστεύει ότι μπορεί να κάνει αυτά που υπόσχεται». 

Ο κ. Ρουσόπουλος χαρακτηρίζει την πολιτική του κ. Μητσοτάκη ως «ελέγξιμη», ήτοι υλοποιήσιμη, ενώ υποστηρίζει ότι οι δανειστές δεν απαίτησαν πολλά από τα μέτρα τα οποία υιοθέτησε η κυβέρνηση Τσίπρα, κυρίως αναφορικά με την φορολογική πολιτική. Όσον αφορά το αν προλειαίνει την επιστροφή του στην πολιτική σκηνή, μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ως επικεφαλής του Κέντρου Πολιτικής Έρευνας της ΝΔ, σχολιάζει ότι «το ενδιαφέρον μου για την πολιτική δεν έπαψε να υπάρχει, ακόμη και στο διάστημα των 7 χρόνων που βρίσκομαι στον ακαδημαϊκό χώρο», χωρίς, ωστόσο, να ξεκαθαρίζει αν θα επανέλθει ενεργά στο πολιτικό προσκήνιο.

Γίνεται μια αποτίμηση σήμερα για τις εντυπώσεις που άφησαν τόσο ο κ. Τσίπρας όσο και ο κ. Μητσοτάκης κατά τις ομιλίες τους στη ΔΕΘ. Κατά την γνώμη σας, είχε θετικό αντίκτυπο η ομιλία Μητσοτάκη;

Μια πολύ πρόχειρη αποτίμηση μπορώ να σας πω τα πρώτα συμπεράσματα. Ο κ. Τσίπρας στην παρουσία του στη ΔΕΘ ήταν ένας εντελώς διαφορετικός Τσίπρας από εκείνους που είχαμε συνηθίσει. Η έλλειψη αυτοπεποίθησης και ψυχραιμίας που βλέπαμε σε δημόσιες παρεμβάσεις του ήταν εμφανείς. Αυτά τα οποία υποσχέθηκε μπορεί να ακούγονται ενδιαφέροντα, αλλά το ερώτημα στην περίπτωση του κ. Τσίπρα είναι ποιος πλέον πιστεύει ότι μπορεί να τα κάνει, όχι ότι θέλει να τα κάνει... Ένας πρωθυπουργός θέλει να κάνει όσα εξαγγέλλει. Γνωρίζει βέβαια ότι ένα μικρό ποσοστό από αυτά που εξαγγέλλει δεν θα γίνουν. Στην περίπτωση του κ. Τσίπρα το ποσοστό αυτό ανέβηκε πολύ. Αυτό κατά τη δική μου γνώμη -και το έχω πει δημοσίως- δεν είναι πολύ εύκολο να τα αναγάγουμε σε ψεύδος, όπως πολλοί λένε. Εγώ πιστεύω ότι είχε άγνοια των θεμάτων σε βάθος και ουσία. Η άγνοια οφείλεται στο ότι ένας χώρος, όπως αυτός του ΣΥΡΙΖΑ, είχε συνηθίσει σε συνθηματολογικές παρουσίες στα μπαλκόνια και τα συνθήματα βοηθάνε στον λαϊκισμό, αλλά δεν βοηθάνε τη σε βάθος μελέτη, κατά συνέπεια αγνοούσε πάρα πολλά θέματα.

Με αυτό είχε σχέση, με την άγνοια ή με τις απαιτήσεις των δανειστών μας;

Μιλάω γενικά για τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύτηκε μέχρι τώρα και φυσικά ισχύ- ει και αυτό που λέτε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την άλλη πλευρά ήρθε στη Θεσσαλονίκη και έκανε γνωστή την πολιτική του που είναι και ελέγξιμη, όταν είπε ότι θα μειώσει για παράδειγμα κατά 30% τον ΕΝΦΙΑ και έδωσε τους κωδικούς για τη δική του οικονομική πολιτική που με τον τρόπο αυτό είναι εύκολο να την ελέγξει κανείς. Ήταν πολύ πιο σοβαρή πολιτική παρουσία αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη, γιατί δεν έχουμε συνηθίσει να ακούμε συγκεκριμένα πράγματα για την οικονομική πολιτική.

Είχε πει τότε ο κ. Τσίπρας και προσπάθησε να το κάνει το 2016 ότι ήθελε να φορολογήσει τους πλούσιους. Αυτό ωστόσο δεν το επέτρεψε η τρόικα και το μέτρο μπήκε στο χρονοντούλαπο. Πώς είμαστε σίγουροι ότι η τρόικα θα αποδεχθεί την πολιτική του κ. Μητσοτάκη και δεν θα προβάλει ενστάσεις ;

Θέλω να σας θυμίσω ότι ο κ. Μητσοτάκης πριν κάνει τις ανακοινώσεις στη Θεσσαλονίκη είχε επιδοθεί σε έναν γύρο επαφών και με το Λαϊκό Ευρωπαϊκό Κόμμα και σε κατ΄ ιδίαν συζητήσεις με τους ισχυρούς της ΕΕ που είναι σε θέση να έχουν βαρύνοντα λόγο. Έχω τη βεβαιότητα ότι ορισμένα από τα μέτρα που εξήγγειλε τα είχε συζητήσει με τους ευρωπαίους εταίρους και είμαι βέβαιος ότι οι εταίροι δεν θέλουν να μας επιβάλλουν συγκεκριμένα μέτρα σε συγκεκριμένους τομείς . Όταν έλεγαν ότι πρέπει να ελαφρύνουμε τον δημόσιο τομέα, δεν εννοούσαν πόσοι να απολυθούν, με την έννοια τόσοι από εδώ και τόσοι από εκεί, αλλά ζητούσαν από την ελληνική κυβέρνηση να πάρει εκείνη την απόφαση για το πού μπορεί να κάνει ελαφρύνσεις. Η απαίτηση εγείρονταν επειδή δεν είχαν γίνει κάποια πράγματα. Εάν εσείς έχετε μια οφειλή και ο άνθρωπος στον οποίον οφείλετε χρήματα σας βοηθά παρέχοντάς σας χρήματα με χαμηλό τόκο και δει στη συνέχεια ότι τον κοροϊδεύετε, αυτός θα ξεσηκωθεί. Αυτό συνέβη με τους εταίρους. Στα τέλη του 2014 σαφώς υπήρξε στην αγορά η αίσθηση της ανάκαμψης. Είχε αρχίσει η ψυχολογία της αγοράς κυρίως να αλλάζει. Βεβαίως δεν έγινε η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, φτάσαμε σε ένα πολύμηνο διάστημα πλήρους αναστάτωσης και υπαναχώρησης των δεικτών και των τιμών και ξαναπροσπαθεί τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, ερχόμενος σε αντίθεση με τον ίδιο του τον εαυτό, να διορθώσει όσα μπορεί. Το κομματικό του ακροατήριο όμως πλέον δεν καταπίνει τόσο εύκολα αυτά που ακούει. Πριν από δυο χρόνια είχα μια συνάντηση με τον αντιπρόεδρο του κόμματος της κυρίας Μέρκελ ο οποίος είναι και πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής. Τον ρώτησα αν θα μπορούσε να εφαρμοσθεί η ιδέα του ενιαίου φόρου της τάξης του 20-15%. Η απάντησή του ήταν «φυσικά και θα μπορούσατε να το κάνετε υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα βάζατε αμέσως διάφορες εξαιρέσεις». Εγώ είμαι υπέρ του ενιαίου φόρου. Μπορώ να κάνω αυτοκριτική για τα 9 χρόνια της παρουσίας μου στην πολιτική, από το 2000 έως το τέλος του 2008. Είναι γνωστό ότι στη συνέχεια αποσύρθηκα και εργάστηκα ως επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο Κύπρου και κάνω διαλέξεις σε πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. Η δική μου επάνοδος στην πολιτική έχει να κάνει με το Κέντρο Πολιτικής Έρευνας και Επικοινωνίας το οποίο είναι ένα κέντρο, μια δεξαμενή σκέψης, κινείται στον ιδεολογικό χώρο της κεντροδεξιάς, του φιλελεύθερου κόσμου και η προσπάθεια που κάνουμε είναι να ενισχύσουμε αυτό το κέντρο.

Κάποιοι, ίσως βιαστικοί, μιλάνε για επάνοδό σας στην ενεργό πολιτική...

Είναι πολύ νωρίς ακόμη να το πούμε αυτό. Μόλις εδώ και λίγες ώρες ασχολούμαι με το Κέντρο. Κάθε ενεργός πολίτης είναι πολιτικός, δεν θεωρώ ότι υπάρχει έλλειψη της πολιτικής ζωής σε κάποιον πολίτη. Είναι πολύ νωρίς ακόμη να σας πω, σας λέω, ωστόσο, ότι το ενδιαφέρον μου για την πολιτική δεν έπαψε να υπάρχει, ακόμη και στο διάστημα των 7 χρόνων που βρίσκομαι στον ακαδημαϊκό χώρο.

Υπάρχει μια ιδεολογική προσέγγιση για το δημόσιο και μια για τον ιδιωτικό τομέα από τις δυνάμεις της κεντροδεξιάς. Πρόσφατα ακούστηκε ότι αν καταργηθούν οι συμβάσεις με τους εργολάβους το κράτος θα κερδίσει πολλά χρήματα. Αν αυτό ισχύει, ακόμη και αν είναι κόντρα στην ιδεολογία της ΝΔ, δεν θα έπρεπε να υιοθετηθεί ως μέτρο;

Μια από τις προσπάθειες που κάνω είναι να μπορούμε να μιλάμε με συγκεκριμένα στοιχεία. Να σας θυμίσω ότι κατά το παρελθόν υπήρξαν αντίστοιχες μελέτες οι οποίες έλεγαν ότι συμφέρει σε μια υπηρεσία του δημοσίου να έχει μια εταιρία, παρά να έχει δημοσίους υπαλλήλους. Στην πολιτική δεν πρέπει να αποκλείει κανείς. Επίσης όλα αλλάζουν, αλλάζουν οι εποχές. Όταν αναλάβαμε την ΕΡΤ το 2004 κι εγώ ήμουν υπεύθυνος υπουργός για την ΕΡΤ, είχε εμπορικό έσοδο, δηλαδή διαφήμιση από την αγορά 23 εκατομμύρια το χρόνο. Όταν την παρέδωσα το 2008, το εμπορικό έσοδο ανέβηκε στα 85 εκατομμύρια, δηλαδή 300% πάνω. Αυτό για μια δημόσια εταιρία είναι συγκλονιστικό, είχε φτάσει να έχει το πρώτο δελτίο ειδήσεων, η Ραδιο- τηλεόραση πουλούσε 3.000-4.000 φύλλα την εβδομάδα, αλλά αποφασίσαμε να εντάξουμε υλικό από το θέατρο της Δευτέρας και άλλα. Τότε ήρθα απέναντι με τον κ. Λαμπράκη και τον κ. Μπόμπολα που με αντιμετώπιζαν σαν φτωχό συγγενή. Σας πληροφορώ ότι η Ραδιοτηλεόραση την πρώτη εβδομάδα πούλησε 72.000 φύλλα και μετά είχε μια κυκλοφορία από 48.000-52.000 φύλλα. Και άλλες πρωτιές της Δημόσιας Τηλεόρασης θα μπορούσα να σας αριθμήσω . Εγώ έφυγα στη συνέχεια, δεν ακολούθησαν τη δική μου πολιτική οι μετέπειτα υπουργοί. Κάποτε με κατηγορούσαν για τη Eurovision ενώ είχε 2 εκ. κέρδος και τώρα έχει 1,5 εκ. ζημιά! Οι άνθρωποι στο δημόσιο τομέα, θέλουν μια αναγνώριση. Εδώ απαξιώνουμε σήμερα πλήρως τον δημόσιο τομέα.

Για το κλείσιμο της ΕΡΤ το 2013, τί έχε- τε να πείτε;

Ήταν λάθος, το είπα αυτό. Δεν έπρεπε να γίνει. Η ΕΡΤ έφτασε να βγάζει χρήματα, αφήστε το ποιος ήταν ο πολιτικός προϊστάμενός της. Γιατί δεν έγινε μετά; Για μένα ενδιαφέρον δεν έχουν μόνον τα οικονομικά της ΕΡΤ, αλλά και το πρόγραμμά της, πόσο ποιοτικό είναι, κατά πόσο εισφέρει στο να πληροφορηθούν οι πολίτες όσα διαδραματίζονται και εκεί πιστεύω ότι πρέπει να εστιάσουμε την κριτική μας. Βεβαίως, να θυμηθούμε τις πρωτιές που κατέλαβε κατά το παρελθόν σε εκπομπές και ντοκιμαντέρ, σε ποιοτικά χαρακτηριστικά. Οι μεγαλύτερες επιθέσεις που δέχθηκα προσωπικά ήταν για την υπόθεση του Βατοπεδίου, κατηγορίες βέβαια που αποδείχθηκαν φούσκες και οι συκοφάντες μου καταδικάστηκαν από τα Δικαστήρια. Η τραγωδία δεν ήταν αυτό το γεγονός, αλλά το ότι όταν αποχωρείς από την πολιτική, αυτός που σε διαδέχεται, αν έχεις κάνει κάτι καλό το καταστρέφουν, δεν τους ενδιαφέρει...

Πάντως για το Βατοπέδι, αφού αναφερθήκατε σε αυτό, ο κ. Καραμανλής είχε πει ότι η κατάσταση είχε ξεφύγει, άρα υπήρχε θέμα με το Βατοπέδι.

Αυτό που λέτε είναι αλήθεια, θα σας θυμίσω όμως ότι δυο χρόνια αργότερα με επιστολή του στην Επιτροπή που ορίστηκε από τη Βουλή δεν είπε αυτό, αλλά τα εντελώς αντίθετα.

Κατηγορείστε ακόμη ότι το διάστημα 2004-2009 που ήσασταν στην εξουσία το δημόσιο χρέος ξέφυγε σε τέτοιο βαθμό, με αποτέλεσμα να πέσουμε στα χέρια του ΔΝΤ. Πώς απαντάτε σε αυτή την κριτική;

Ας είμαστε περισσότερο ενημερωμένοι εμείς οι Έλληνες. Ας μπουν στο ίντερνετ και ας αναζητήσουν το βιβλίο του Γιάννη Παπαθανασίου και ας δουν τους αριθμούς. Ας δουν τις ανακοινώσεις της Eurostat το 2010 και τότε θα δουν ότι η Ελλάδα ήταν στον μέσο όρο των χρεών που είχαν όλες οι χώρες της Ευρωζώνης. Θα διαπιστώσουν ότι από τα 85 δισεκ. που χρεώνουν στην κυβέρνηση Καραμανλή, τα 80 ήταν από αμαρτίες του παρελθόντος και μάλιστα του κοντινού παρελθόντος του 1980. Ξέρετε ότι μέχρι τη δεκαετία του 1980 πληρώναμε δάνεια από τον αποτυχημένο πόλεμο του 1897; Ξέρετε ότι πάρα πολλά από αυτά που μπήκαν στα ελλείμματα ήταν ομόλογα που είχαν κάνει οι κυβερνήσεις της δεκαετίας του ΄80;

Γιατί η κυβέρνηση εκείνης της περιόδου λοιπόν δεν βγήκε να υπερασπιστεί αυτά που λέτε; Στον κόσμο δεν έχουν περάσει αυτά...

Μέχρι το τέλος του 2008 που ήμουν κυβερνητικός εκπρόσωπος μπορείτε να με ρωτήσετε ό,τι θέλετε. Για παράδειγμα, τον Σεπτέμβρη του 2008 ανακοινώσαμε πρώτοι παγκοσμίως ότι εγγυόμαστε στην Ελλάδα τους καταθετικούς λογαριασμούς ως 100.000 ευρώ. Είχε μόλις ξεκινήσει η κρίση στην Αμερική. Την ίδια στιγμή βγήκε διαρροή από την Κομισιόν επίκρισης της κυβέρνησης Καραμανλή και την επομένη ημέρα οι Financial Times είχαν πρωτοσέλιδο εναντίον της κυβέρνησης Καραμανλή. Για κάθε κίνηση σώφρονα που κάναμε, δεν υπήρχε περίπτωση να μη δεχθούμε διαρκείς επιθέσεις. Όλοι αυτοί που σήμερα λένε «τι ωραία έχουμε την Cosco και τους Κινέζους», συμπεριλαμβανομένου και του σημερινού πρωθυπουργού και του Γεωργίου Παπανδρέου είχαν βγει στο λιμάνι του Πειραιά και βρίζανε τον Καραμανλή. Τα ξεχάσαμε; Ποιοι είχαν συναίσθηση τότε ότι η κίνηση του Καραμανλή να ανοίξει την πόρτα στην Κίνα ήταν προς όφελος της Ελλάδας;

Το ΠΑΣΟΚ πρόσφατα, αλλά και το κόμμα του κ. Παπανδρέου, δήλωσαν ότι τον Δεκέμβριο του 2008 ο κ. Καραμανλής προχώρησε σε μια παροχολογία μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ για να αλλάξει το κλίμα...

Το 2009 ήρθε ένας πρωθυπουργός που είπε ότι λεφτά υπάρχουν και μοίρασε 1 δισεκ. ευρώ για το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης και μετά από 6 μήνες έφερε το ΔΝΤ. Εγώ τον Οκτώβρη του 2008 παραιτήθηκα, δεν θα πω λεπτομέρειες για μετά, όμως θα πω ότι σε όσες μεταρρυθμίσεις πήγαμε να κάνουμε είχαμε συνέχεια αντιρρήσεις. Ακούστε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα... Θυμάστε το δομημένο ομόλογο; Στην Αθήνα είχαν ξεσηκωθεί οι δημοσιογράφοι γιατί το ΤΣΕΠΕΑΘ είχε αγοράσει ένα ομόλογο 130 εκατομμυρίων ευρώ. Σε 6 μήνες η διοίκηση το πουλάει για 133 εκ. Για πολύ καιρό οι δημοσιογράφοι φώναζαν, αν και το ταμείο τους κέρδισε 3 εκατ. Περνάει ο καιρός, έρχεται η τρόικα και τα ταμεία των δημοσιογράφων με 2 δισεκ. αποθεματικό χάνουν το 1,5 δισεκ! Ακούσατε ποτέ καμία φασαρία; Εγώ υπήρξα δημοσιογράφος πολλά χρόνια στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα υπάρχει μια λογική πώς ό,τι είναι αριστερό ή κεντροαριστερό είναι καλό και ό, τι είναι δεξιό και κεντροδεξιό είναι κατ΄ ανάγκη ένοχο. Κατά τεκμήριο! Πρέπει να κοιτάμε ως πολίτες τα στοιχεία σε βάθος, να μη μένουμε την επιφάνεια...