Διαβάζω και σας
μεταφέρω μια ανάρτηση του Μανώλη Κοττάκη από το blog, newdemocracy.gr, με τίτλο «Η Συγγνώμη».
Για
ιστορικούς, διδακτικούς και ηθικούς λόγους
αξίζει να διαβαστεί και να προβληματίσει όλους μας. Και τούτο γιατί μπορεί μεν οι Αμερικανοί να παραδέχονται το τραγικό λάθος τους να στηρίξουν τον Γιώργο Παπανδρέου και να ευνοήσουν την άνοδό του στην εξουσία, αλλά δυστυχώς φαίνεται ότι δεν έχουν βάλει μυαλό αφού το ίδιο λάθος κάνουν και τώρα- υπό άλλες, δυσμενέστερες, συνθήκες- με τον κ. Τσίπρα
Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης:
«Ξενύχτησα προχθές προκειμένου να
μελετήσω τις πρώτες 150 σελίδες από τις συνολικά 600 του συγκλονιστικού βιβλίου
του συναδέλφου Μιχάλη Ιγνατίου (εκδόσεις Λιβάνη). Εισαγωγικά σας προϊδεάζω ότι
στο σημείωμα που ακολουθεί δεν είναι το θέμα μου ο Παπανδρέου. Περιορίζομαι
μόνον να σημειώσω ότι από τις πρώτες αυτές σελίδες γίνεται απολύτως αντιληπτό
σε τι οφείλεται η οξύτητα της επίθεσης που εξαπέλυσε ο ΓΑΠ κατά του Ιγνατίου. Ο
πρώην πρωθυπουργός δεν τα έχει με τον Ιγνατίου, αλλά με τα τηλεγραφήματα της
αμερικανικής πρεσβείας που αποκαλύπτει ο Ιγνατίου.
Σε ένα από αυτά αποτυπώνεται το περιεχόμενο της συνάντησής του με τον γερουσιαστή Ντάρβιν και τον τότε Αμερικανό πρεσβευτή Ντάνιελ Σπέκχαρντ στην Αμερική στις 26 Φεβρουαρίου 2009. Σε αυτήν ο Γιώργος εξομολογήθηκε στον γερουσιαστή «την εγγύτητα που νιώθει για τις ΗΠΑ επειδή είναι η χώρα που γεννήθηκε». Πρόσθεσε ότι «η Ελλάδα θα είναι έτοιμη να κάνει το καθήκον της υπό μία μελλοντική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ». Κατέληξε ότι «είναι ανοικτός σε ιδέες των ΗΠΑ οι οποίες θα μπορούσαν να συμβάλουν στην οικοδόμηση σχέσεων με εχθρικούς ηγέτες σε όλον τον κόσμο».
Δεν γράφω, όπως εξήγησα, το σημερινό σημείωμα για τον Παπανδρέου αλλά για τον Καραμανλή. Ο Ιγνατίου αποδεσμεύει για πρώτη φορά μια πληροφορία, την οποία από όποιο οπτικό πεδίο και να την εξετάσει κανείς έχει ενδιαφέρον. Ο δημοσιογράφος χαρακτηρίζει «στρατηγικό λάθος του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος απέρριψε τις εκκλήσεις της αμερικανικής πρεσβείας και δεν έδωσε χέρι βοηθείας στον Καραμανλή, στη συνάντηση της 5ης Μαρτίου 2009». Και προσθέτει: «Οι Αμερικανοί πίστευαν πως εάν στηριζόταν ο κύριος Καραμανλής και λάμβανε τα μέτρα όπως είχε ενημερώσει την πρεσβεία ένας συνεργάτης του, η τύχη της ελληνικής οικονομίας και της χώρας θα ήταν διαφορετική».
«Σήμερα δεν θα κατηγορούσε κανένας τον κύριο Παπανδρέου» μου είπε ένας Αμερικανός διπλωμάτης στην Ουάσινγκτον. Και πρόσθεσε: «Μπορεί να ήταν ακόμη πρωθυπουργός, διότι τα μέτρα θα τα είχε λάβει και θα τα είχε υλοποιήσει ο Καραμανλής, όχι ο ίδιος. Βιάστηκε να διώξει τον Καραμανλή και το πλήρωσε. Γνωρίζω ότι ο πρέσβης Σπέκχαρντ, σε συννενόηση με το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, τον πίεσε όσο δεν έπαιρνε άλλο».
Δεδομένου ότι όλα τα τηλεγραφήματα Σπέκχαρντ που αποκαλύπτονται στο βιβλίο είναι από ειρωνικά έως επιθετικά για τον Καραμανλή, η ανατροπή του οποίου επιδιώκετο λόγω Ρωσίας, δύο αναγνώσεις μπορώ να κάνω: Η πρώτη: Δικαίωση! Η δεύτερη: Οι ΗΠΑ ζητούν αναδρομικά συγγνώμη από τον Καραμανλή, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για το μέλλον. Διαλέγετε και παίρνετε.
Σε ένα από αυτά αποτυπώνεται το περιεχόμενο της συνάντησής του με τον γερουσιαστή Ντάρβιν και τον τότε Αμερικανό πρεσβευτή Ντάνιελ Σπέκχαρντ στην Αμερική στις 26 Φεβρουαρίου 2009. Σε αυτήν ο Γιώργος εξομολογήθηκε στον γερουσιαστή «την εγγύτητα που νιώθει για τις ΗΠΑ επειδή είναι η χώρα που γεννήθηκε». Πρόσθεσε ότι «η Ελλάδα θα είναι έτοιμη να κάνει το καθήκον της υπό μία μελλοντική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ». Κατέληξε ότι «είναι ανοικτός σε ιδέες των ΗΠΑ οι οποίες θα μπορούσαν να συμβάλουν στην οικοδόμηση σχέσεων με εχθρικούς ηγέτες σε όλον τον κόσμο».
Δεν γράφω, όπως εξήγησα, το σημερινό σημείωμα για τον Παπανδρέου αλλά για τον Καραμανλή. Ο Ιγνατίου αποδεσμεύει για πρώτη φορά μια πληροφορία, την οποία από όποιο οπτικό πεδίο και να την εξετάσει κανείς έχει ενδιαφέρον. Ο δημοσιογράφος χαρακτηρίζει «στρατηγικό λάθος του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος απέρριψε τις εκκλήσεις της αμερικανικής πρεσβείας και δεν έδωσε χέρι βοηθείας στον Καραμανλή, στη συνάντηση της 5ης Μαρτίου 2009». Και προσθέτει: «Οι Αμερικανοί πίστευαν πως εάν στηριζόταν ο κύριος Καραμανλής και λάμβανε τα μέτρα όπως είχε ενημερώσει την πρεσβεία ένας συνεργάτης του, η τύχη της ελληνικής οικονομίας και της χώρας θα ήταν διαφορετική».
«Σήμερα δεν θα κατηγορούσε κανένας τον κύριο Παπανδρέου» μου είπε ένας Αμερικανός διπλωμάτης στην Ουάσινγκτον. Και πρόσθεσε: «Μπορεί να ήταν ακόμη πρωθυπουργός, διότι τα μέτρα θα τα είχε λάβει και θα τα είχε υλοποιήσει ο Καραμανλής, όχι ο ίδιος. Βιάστηκε να διώξει τον Καραμανλή και το πλήρωσε. Γνωρίζω ότι ο πρέσβης Σπέκχαρντ, σε συννενόηση με το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, τον πίεσε όσο δεν έπαιρνε άλλο».
Δεδομένου ότι όλα τα τηλεγραφήματα Σπέκχαρντ που αποκαλύπτονται στο βιβλίο είναι από ειρωνικά έως επιθετικά για τον Καραμανλή, η ανατροπή του οποίου επιδιώκετο λόγω Ρωσίας, δύο αναγνώσεις μπορώ να κάνω: Η πρώτη: Δικαίωση! Η δεύτερη: Οι ΗΠΑ ζητούν αναδρομικά συγγνώμη από τον Καραμανλή, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για το μέλλον. Διαλέγετε και παίρνετε.
Μανώλης Κοττάκης-11.06.2015»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.