Να πάρει στους ώμους του το βάρος του «Ναι» ο Καραμανλής

Από σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε κι επισήμως με αφίσσες σε όλη την Αθήνα υπέρ του ΟΧΙ.

Θα ρωτήσετε: Επιτρέπεται;

Η απάντηση είναι ναι. Επιτρέπεται το κάθε κόμμα να τοποθετηθεί απέναντι στο ερώτημα ενός δημοψηφίσματος.

Εκείνο που η ηθική και η δημοκρατία δεν επιτρέπουν είναι να τοποθετείται ο Πρωθυπουργός ή η Πρόεδρος της Βουλής, που κατέχουν θεσμικές θέσεις και ασκούν εξουσία, άρα διαθέτουν μέσο πίεσης και επηρεάζουν, υπέρ της μιας ή της άλλης άποψης. Όπως επίσης δεν
επιτρέπεται να αναρτώνται πανό σε δημόσιες υπηρεσίες και ειδικά στο Υπουργείο Οικονομικών και η ενέργεια να αποδίδεται, δήθεν, σε υπαλλήλους…

Θυμίζουμε ότι στο προηγούμενο δημοψήφισμα του 1974, ο τότε Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε κρατήσει αυστηρά ουδέτερη στάση.

Σήμερα το καθεστώς ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ επιχειρεί να επηρεάσει με κάθε τρόπο την κρίση του ελληνικού λαού. Και μη ρωτήσετε πώς. Εσείς πιστεύετε ότι ένας δημόσιος υπάλληλος ή ένας φαντάρος δεν επηρεάζεται από την πολιτική ηγεσία όταν μάλιστα προσβλέπει οφέλη από αυτήν;

Η συμμαχία λοιπόν ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ η συμμαχία των αρνητών της Ευρώπης και οι υπερασπιστές της δραχμής, έχουν θέσει, παρατύπως, ως μπροστάρη τουν τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.

Η συμμαχία του ναι ποιόν έχει μπροστάρη; Ποιος σηκώνει το βάρος υπεράσπισης του ευρώ; Ο Καμμίνης και ο Μπουτάρης; Αξιέπαινοι για τη μέχρι τώρα δράση τους, αλλά πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αυτός που θα σηκώσει το βάρος του «ναι» πρέπει να εμπνέει εμπιστοσύνη και ασφάλεια τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.

Και ο λόγος είναι απλός:  Πρέπει να εμπνεύσει ασφάλεια στο εσωτερικό και να πείσει τους πολίτες ότι με το «ναι» η περίοδος αναταραχής που ζούμε δεν θα επιδεινωθεί, αντιθέτως θα τερματιστεί, και στο εξωτερικό να εμπνεύσει εμπιστοσύνη ότι ο λόγος και οι πράξεις του κινούνται εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου. Ένα πρόσωπο που θα καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και θα συζητήσει με τους εταίρους και δανειστές και θα τηρήσει όσα συμφωνήσουν. Ένα πρόσωπο φερέγγυο. Ένα πρόσωπο που το έχουν δοκιμάσει, το γνωρίζουν και του έχουν εμπιστοσύνη. Ένα πρόσωπο που το όνομά του, η προσωπική και η πολιτική του πορεία είναι ταυτισμένα με το όνομα της Ευρώπης. Και αυτό το πρόσωπο δεν μπορεί να είναι άλλο από τον Κώστα Καραμανλή.

Μέχρι σήμερα ίσως ήταν κατανοητή η αποχή του από τα κοινά, αφού σε κάθε βήμα του παραμόνευε ο Αντώνης Σαμαράς για να τον κατηγορήσει ότι τον υπονομεύει και για να του φορτώσει την αρνητική πορεία του κόμματος.

Οι καταστάσεις όμως έχουν ξεφύγει από τα στενά όρια των κομμάτων. Η ανάγκη για σωτηρία της Ελλάδος και παραμονή της στην καρδιά της Ευρώπης μέσω ενός ξεκάθαρου και δυνατού «ναι» στο δημοψήφισμα της Κυριακής, ξεπερνά προσωπικές σκοπιμότητες και κομματικές ταμπέλες. Δεν έχουμε δικαίωμα να περιχαρακωθούμε στην οικογενειακή μας ασφάλεια γιατί ακόμα κι αυτή αν υπερισχύσει το «όχι», σε λίγο δεν θα υφίσταται. Τίποτα και κανένας λοιπόν πάνω από την πατρίδα. Κάθε Έλληνας πρέπει να προσφέρει την ύπαρξή του για την Ελλάδα. Για να διασφαλίσουμε το μέλλον των παιδιών μας σε ευρωπαϊκό περιβάλλον και όχι σε περιβάλλον ενός παράξενου κι επικίνδυνου πολιτικού – ιδεολογικού μορφώματος που κυοφορεί το μέτωπο ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ- ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.

Τώρα, μας έχει ανάγκη η Ελλάδα.

Τώρα είναι η ώρα του Καραμανλή.

Η οποιαδήποτε καθυστέρηση είναι σε βάρος της Ελλάδος.