Τι λέει ο Νίκος Γκάλης για τη νίκη του 1987 και πως κερδίσαμε τη… «χαμένη μας περηφάνια και μαγκιά»

Ήταν σαν σήμερα πριν από 28 χρόνια όταν δυο Ελλάδες, μία εντός και μια εκτός συνόρων, ξεχύθηκε στους δρόμους για να πανηγυρίσουν κάτι το οποίο έμοιαζε ακατόρθωτο: Την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στο Μπάσκετ. Ήταν ο Γκάλης, ο Γιαννάκης, ο Καμπούρης και όλα τα παιδιά του Πολίτη, που πίστεψαν ότι δεν είχαν τίποτε λιγότερο από την Σοβιετική υπερδύναμη την οποία σε έναν αγώνα που ποτέ δεν σβήστηκε από τη μνήμη όποιου την είδε, κατάφερε να αντιμετωπίσουν ως ίσο προς ίσο και να τη νικήσουν.

Μια νίκη που μας έδωσε τη δυνατότητα να τραγουδάμε μετά «για τη

χαμένη περηφάνια και τη χαμένη μας μαγκιά»…

Μια νίκη, που για να επιτευχθεί δεν στηρίχθηκε στην «περηφάνια και στη μαγκιά» αλλά στην οργάνωση, στο συντονισμό, στην τεχνική, στη δύναμη και στην πίστη των παιχτών.

Έτσι νικήσαμε και με βάση αυτά τα στοιχεία κερδίσαμε «τη χαμένη περηφάνια και μαγκιά». Δεν το κάναμε ανάποδα, όπως κάποιοι προσπαθούν να το κάνουν σήμερα, είτε στον αθλητικό (όπως η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου με τα νησιά Φερόε) είτε στην πολιτική (όπως στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές), γιατί αν στηρίζεσαι μόνο στην «περηφάνια και στη μαγκιά» τότε καταστρέφεσαι.

Στηρίζεσαι στις δυνάμεις σου. Πιστεύεις στις δυνάμεις σου. Συνεργάζεσαι. Συντονίζεσαι. Παίζεις ομαδικά. Πιστεύεις στη νίκη και την πετυχαίνεις.

Έτσι όπως έκανε η εθνική ομάδα μπάσκετ το 1987.

Έτσι όπως το περιγράφει ο Νίκος Γκάλης στη σελίδα του στο face book.

Αναλυτικά η ανάρτηση του Νίκου Γκάλη:

“14 Ιουνίου 1987!!!

Η πιο μεγάλη μέρα μέχρι τότε του Ελληνικού μπάσκετ και του αθλητισμού της χώρας μας. Η πρώτη φορά που η Εθνική μας ομάδα έπαιζε σε έναν Ευρωπαϊκό Τελικό. Μια ολόκληρη χώρα ήταν στο πόδι. Δέκα και πλέον εκατομμύρια Έλληνες εντός και εκτός συνόρων ζούσαν με την ελπίδα να πανηγυρίσουν την κατάκτηση του τροπαίου και εμείς δεν θα έπρεπε να τους απογοητεύσουμε.

Η μέρα κύλησε ήρεμα και διαπίστωσα στις συζητήσεις μου με τους συμπαίκτες μου ότι όλοι ήμασταν αποφασισμένοι να μην αφήσουμε την μεγάλη ευκαιρία να πάει χαμένη.

Μπαίνοντας το βράδυ στο ΣΕΦ και βλέποντας και την ατμόσφαιρα που είχαν δημιουργήσει οι Έλληνες φίλαθλοι πίστεψα ότι στο τέλος αυτού του αγώνα με αντίπαλο ένα από τα μεγαθήρια του Παγκόσμιου μπάσκετ, είχαμε πάρα πολλές πιθανότητες να είμαστε εμείς οι νικητές.

Και πραγματικά παίζοντας με ψυχή και παλεύοντας από το πρώτο έως το τελευταίο δευτερόλεπτο πήραμε την νίκη και τον τίτλο των πρωταθλητών Ευρώπης.

Ήμασταν ευτυχισμένοι γιατί καταφέραμε να πετύχουμε κάτι που στο ξεκίνημα του θεσμού φαινόταν ακατόρθωτο για τους ειδικούς του αθλήματος.

Και όχι μόνο αυτό. Καταφέραμε να ενώσουμε έναν ολόκληρο λαό αλλά και να βάλουμε το μπάσκετ στο σπίτι του κάθε Έλληνα. Έτσι ασχολήθηκαν με το άθλημα χιλιάδες παιδιά και έτσι βγήκαν νέα ταλέντα, ήρθαν και άλλες μεγάλες επιτυχίες στην συνέχεια και θα έρθουν και άλλες στο μέλλον”.

Rigillis18.blogspot/ Παρατηρητής