Γλυπτά του Παρθενώνα: Ούφ! Ευτυχώς μας έσωσε το Βρετανικό Μουσείο με ένα απλό άδειασμα του Κυριάκου Μητσοτάκη…

Είναι αλήθεια ότι από τη στιγμή που ακούσαμε την πρόταση Μητσοτάκη στον Observer  για δανεισμό των γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο στην Αθήνα εν όψει του εορτασμού των 200 ετών από την επανάσταση του 2021, τρίβαμε τα αυτιά μας και αναρωτιόμασταν ποιος εγκέφαλος παρέσυρε τον Έλληνα πρωθυπουργού σε αυτή τη μνημειώδη γκάφα.

Γιατί γκάφα;

Γιατί απλούστατα δανείζεσαι κάτι από κάποιον που του ανήκει αυτό το «κάτι». Και από τη στιγμή που καταθέταμε

αίτημα δανεισμού θα έπρεπε να αναγνωρίσουμε την ιδιοκτησία του Βρετανικού Μουσείου επί των κλεμμένων από τον Έλγιν γλυπτών του Παρθενώνα.

Και αν- έστω αν- το Βρετανικό Μουσείο δεχόταν να μας τα δανείσει, πιστεύει κανείς ότι ο πρωθυπουργός που θα τα ξαναέστελνε στο Λονδίνο δεν θα αποκτούσε το παρατσούκλι του σύγχρονου Έλγιν; Ποιος θα τολμούσε να τα επιστρέψει αν έξω από το Μουσείο της Ακρόπολης οι πολίτες της Αθήνας διαδήλωναν υπέρ της παραμονής των γλυπτών; Γιατί είναι βέβαιο ότι η παραμονή τους θα εξελισσόταν σε μείζον πολιτικό ζήτημα και η κυβέρνηση θα ήταν εύκολος στόχος για την αντιπολίτευση.

Ευτυχώς όλα αυτά τα γλυτώσαμε, γιατί η πολιτική ζημιά θα περιοριστεί στο άδειασμα που έγινε στον Έλληνα πρωθυπουργό από την ηγεσία του Βρετανικού Μουσείου και από τον εκπρόσωπο του Βρετανού πρωθυπουργού, του οποίου την παρέμβαση ζητούσε μέσω του Observer  ο κ. Μητσοτάκης.

«Προϋπόθεση για να μπούμε σε οποιαδήποτε συζήτηση περί δανεισμού των Γλυπτών του Παρθενώνα είναι να αναγνωρίσετε ότι νόμιμος ιδιοκτήτης τους είναι η Βρετανία και όχι η Ελλάδα» ήταν η δήλωση-απάντηση της εκπροσώπου τύπου του Μουσείου στον Έλληνα Πρωθυπουργό, προσθέτοντας ότι οποιαδήποτε απόφαση θα ληφθεί από το Βρετανικό Μουσείο και όχι από την βρετανική κυβέρνηση.

Η απάντηση φυσικά, εκθέτει τον Έλληνα πρωθυπουργό και δίνει πρόωρο τέλος στην ιδέα να επιστραφούν τα Γλυπτά έστω και ως δάνειο με αφορμή τους εορτασμούς για τα 200 χρόνια της Επανάστασης του 1821 αφού πρόκειται ποτέ να υπάρξει τέτοια δήλωση από την οποιαδήποτε Ελληνική κυβέρνηση. Βέβαια  ο κ. Μητσοτάκης είχε φροντίσει νωρίτερα, στην ίδια αυτή συνέντευξη στον Observer, να σημειώσει οτι: «Όχι απλώς «η απαίτηση μας για επιστροφή των γλυπτών παραμένει ακέραια», αλλά και ότι ο δανεισμός των γλυπτών δεν θα αποτελούσε απλώς και μόνο μια χειρονομία καλής θέλησης αλλά και μια «ουσιαστική αναγνώριση των Βρετανών για το δίκαιο της ελληνικής απαίτησης».

Η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, φιλοξενεί ακόμα δήλωση και από την Ντάουνινγκ Στριτ, με τον εκπρόσωπο του Μπόρις Τζόνσον να επισημαίνει ότι τα Γλυπτά του Παρθενών αποτελούν ιδιοκτησία του Βρετανικού Μουσείου και συνεπώς οι αποφάσεις που σχετίζονται με αυτά λαμβάνονται από τους Επιτρόπους του Βρετανικού Μουσείου χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις.

Ευτυχώς λοιπόν που η πολιτική ζημιά περιορίζεται σε ένα απλό «άδειασμα’ του πρωθυπουργού, ο οποίος, αν και μεταρρυθμιστής πρέπει να διδαχθεί ότι δεν γίνονται όλα (τουλάχιστον στη Βρετανία), κατόπιν πολιτικών παρεμβάσεων του πρωθυπουργικού γραφείου.