Κυριακή 26 Ιουλίου 2020

Η αίσθηση του χρέους για κάθε Ανώτατο Άρχοντα



Δεν ξέρω ποιός ήταν ο πραγματικός στόχος του Κυριάκου Μητσοτάκη με την επιλογή του προσώπου που έκανε για την Προεδρία της Δημοκρατίας ( ίσως η προηγούμενη περίπτωση δικαστικού στη συγκεκριμένη θέση να μη του θυμίζει πολλά γιατί ήταν μικρός επί Σαρτζετάκη), αλλά σίγουρα η φιλόλογος που είδαμε να μας απαγγέλλει τη δήλωση στα σκαλιά του κήπου του Προεδρικού Μεγάρου, δεν ενέπνεε αυτοπεποίθηση στον ελληνικό λαό, τη συγκεκριμένη ημέρα.

Κάποιος φίλος μου έλεγε ότι ακόμα και ανάπηρος – όπως είναι σήμερα- αν ήταν βασιλιάς ο τέως Κωνσταντίνος, θα ήταν με αμαξίδιο πάνω σε φρεγάτα στο Αιγαίο, όπως έκανε ο παππούς του στους Βαλκανικούς πολέμους που ήταν μπροστάρης στις μάχες καβάλα στο άλογό του.

Του απάντησα ότι και ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής να ήταν Πρόεδρος το ίδιο θα είχε κάνει.  Και δεν έχει σημασία αν ο ανώτατος άρχοντας είναι Πρόεδρος ή βασιλιάς, αλλά η αίσθηση του χρέους που νιώθεις απέναντι σε αυτούς που εκπροσωπείς και κυρίως απέναντι στην πατρίδα

Αλλά για να κάνεις κάτι τέτοιο πρέπει να το πιστεύεις…

Το βέβαιο είναι πάντως ότι όσο τα πράγματα στα εθνικά ζορίζουν , τόσο στο τραπέζι των συζητήσεων μπαίνουν ανάλογες σκέψεις

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.