Η ηθική και η νεοσαμαρική Νέα Δημοκρατία είναι δύο πράγματα που δεν μπορούν να συμβαδίσουν

Γυρνώντας με αυτόν τον άστατο καιρό, με την κίνηση, με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, άκουσα και το απίστευτο: Στα ψηφοδέλτια της νέας Νέας Δημοκρατίας ο Συμπιλίδης!
Νόμιζα ότι κάποιος μου κάνει πλάκα... Αναρωτήθηκα: "Μήπως είναι πρωταπριλιά;" 
Μπα, δεν κάναμε τόσα αστεία πριν δεκαπέντε μέρες;
Μα τότε;

Τότε απλώς επιβεβαιώνεται περίτρανα ότι ο "εφιάλτης της παράταξης" επέστρεψε... Δεν μας έφτανε ο ίδιος έφερε και τον εκπρόσωπό του...
Θυμάμαι τη μέρα που έριξε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 1993 και ανατριχιάζω...
Θυμάμαι τους φίλους, τους συναγωνιστές, τους βουλευτές...
Θυμάμαι τους αγώνες που κάναμε να φύγει η "χολέρα"...
Θυμάμαι την παγομάρα που είχε πέσει σε όλη την παράταξη... την παράταξη του 47%...
Θυμάμαι πώς την "έφεραν" στον αείμνηστο Μίλτο...
Θυμάμαι όσα έσερναν στον Εθνάρχη...
Τι να πρωτοθυμηθώ;
Και αναρωτιέμαι, μόνο εγώ θυμάμαι;
Είμαι τόσο μεγάλη; Έχει αλλάξει τόσο πολύ η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας; Έχει αλλάξει τόσο πολύ η βάση του κόμματός μου; Τι στο καλό; Έχουν πολιτικό Αλτσχάιμερ;
Και εν τέλει οι εναπομείναντες ψηφοφόροι και  οι σημερινοί βουλευτές της νέας Νέας Δημοκρατίας, με τη στάση τους τι θέλουν να δείξουν; Ότι η ηθική και η νεοσαμαρική Νέα Δημοκρατία είναι δύο πράγματα που δεν μπορούν να συμβαδίσουν;

Η Ρηγιλλίτσα