Αλήθεια τι δεν μπορεί να καταλάβει η αντιπολίτευση για το ζήτημα της προστασίας του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτου;
Δεν μπορούν
να καταλάβουν ότι δεν πρέπει να παραδίδονται όλα στην κομματική εκμετάλλευση;
Δεν μπορούν
να καταλάβουν ότι κάποια ζητήματα, όπως η τιμή στη μνήμη εκείνων που έπεσαν για
την πατρίδα είναι πάνω από κυβερνήσεις
και κόμματα;
Κρίμα!
Αν μπορεί να
πει κανείς μπράβο σε κάτι στον Μητσοτάκη, είναι η απόφασή του για προστασία του
Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτου. Και αν κάποιοι λένε «μα, γιατί αναθέτει τη
φύλαξή του στις Ένοπλες Δυνάμεις; Θα κατεβάσει το Στρατό στο Σύνταγμα;», η
απάντηση είναι απλή:
Το μνημείο
αφορά όλους εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα. Αν δει κανείς τις
επιγραφές που το κοσμούν, είναι αναφορές σε μάχες που Έλληνες έδωσαν το αίμα
τους για την πατρίδα. Άγνωστοι στρατιώτες που έπεσαν στο καθήκον. Αυτούς
τιμούμε. Αυτούς που μπορεί να είναι οι πρόγονοί μας, που χάθηκαν στη Μικρά Ασία
ή στα βουνά της Αλβανίας. Δεν τιμούμε θύματα της αδιαφορίας του κράτους που χάθηκαν
σε πυρκαγιές, αυτοκινητιστικά ή σιδηροδρομικά δυστυχήματα. Άγνωστους στο ευρύ κοινό, στρατιώτες που
έπεσαν υπέρ της πατρίδας τιμούμε.
Πρόκειται για ένα κενοτάφιο το οποίο ήδη φυλάσσει ο Στρατός. Οι Εύζωνοι
άραγε τί είναι; Στρατιώτες δεν είναι; Το
Τάγμα της Προεδρικής Φρουράς των Ευζώνων που πάντοτε είχε την ευθύνη για την
απόδοση τιμών, ας εξουσιοδοτηθεί και για την περαιτέρω φύλαξή του. Και αν
κρίνει ότι απειλείται η ακεραιότητα του μνημείου, ας ζητάει ενισχύσεις είτε από
την ΕΛΑΣ είτε από το Στρατό. Πού είναι
το κακό;
Δυστυχώς το κακό βρίσκεται ότι σε αυτόν τον τόπο «δουλευόμαστε» μεταξύ μας. Και
όλοι μαζί «δουλεύουμε» την αλήθεια.
Αν η
αντιπολίτευση ήθελε να επικρίνει για κάτι τον κ. Μητσοτάκη, θα έπρεπε να τον
επικρίνει γιατί καθυστέρησε να λάβει απόφαση για την προστασία του Μνημείου του
Αγνώστου Στρατιώτου, αφήνοντας χώρο σε κάποιους να κατηγορούν την πολιτεία για
αδιαφορία απέναντι στη μνήμη ηρώων.
Γιατί το
Μνημείο και ο χώρος είναι, όπως είπαμε και προηγουμένως, κενοτάφιο αφιερωμένο
σε ήρωες που έπεσαν για την πατρίδα.
Σεβαστός ο
πόνος των γονέων και συγγενών των 57 νεκρών από την τραγωδία των Τεμπών. Αλλά
πρέπει να παραδεχθούμε ότι το μνημείο τους πρέπει να βρίσκεται στο χώρο που
χάθηκαν. Κι εκεί βρίσκεται. Όπως στο χώρο που χάθηκαν οι μαθητές στα Τέμπη βρίσκεται το αντίστοιχο
μνημείο, όπως και το μνημείο των οπαδών του ΠΑΟΚ.
Αλήθεια, γιατί αυτοί που κόπτονται για την αναγραφή των ονομάτων των θυμάτων
του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου,
δεν έκαναν τα ίδια για τα θύματα από την πυρκαγιά στο Μάτι ή τις πλημμύρες στη
Μάνδρα; Μήπως η ευαισθησία και το δικαίωμα αναγραφής των ονομάτων στο Μνημείο,
έχει σχέση από το ποιος κυβερνά;
Ας σοβαρευτούμε! Νισάφι πιά με την πολιτική και κομματική εκμετάλλευση. Κάθε υγιής πολίτης βαρέθηκε αυτήν την τακτική. Αλλά με κάποιες τέτοιες θέσεις που λαμβάνει η αντιπολίτευση, κάνει κάθε σκεπτόμενο πολίτη να αναλογίζεται ότι αυτοί οι άνθρωποι, με αυτά τα μυαλά, δεν πρέπει να έλθουν ξανά στην εξουσία. Και μοιραία στρέφουν την ελπίδα τους στον Μητσοτάκη…
